Deszcz sprzyja mordercom recenzja

Autor był mi nieznany, ale po przeczytaniu notkę o nim od razu poczułem nić sympatii. Mam podobnie: umysł ścisły, podziw dla autorów książek, tylko jestem trochę młodszy i _jeszcze_ nie napisałem kryminału ;). Może właśnie dlatego z ciekawością sięgnąłem po tę książkę, choć muszę przyznać, że była to lektura nietypowa i momentami zaskakująca.

Pierwsze wrażenia to jakby przenieść się kilkadziesiąt lat wstecz, jakby książka przeleżała na półce kilkadziesiąt lat. Język, tematyka, jak napisana w latach 60-70. XX wieku. Później zrobiło się bardziej współcześnie. Mamy do czynienia z morderstwami w połowie lat 60. i kolejne podobne w latach 80.

Najbardziej uderzającą cechą powieści jest jej forma – niemal całość opiera się na dialogach. Ma się wrażenie, jakby czytać sztukę teatralną. Dość odważny zabieg i nie często spotykany. Z jednej strony rozmowy są naturalne, pełne potocznych zwrotów, co nadaje im wiarygodności. Z drugiej – książka momentami wydaje się przegadana, a tempo akcji spada. Dialogi dominują tak bardzo, że brakuje miejsca na wewnętrzne przeżycia bohaterów – nie wiemy, co czują, nie znamy ich myśli, chyba że wypowiadają je w dialogach. To oraz wiele postaci na początku, powoduje, że trudniej się z nimi utożsamić.

Autor zaskakuje dbałością o szczegóły opisów przy kreowaniu przestrzeni, w której poruszają się postacie. Miejsca są barwne, plastyczne, niemal namacalne, niekiedy z zadziwiającą, wręcz malarską dbałością o szczegóły. Jednak chyba chciał przekazać w powieści zbyt wiele wiadomości, pochwalić się, że zna różne miasta, miejsca (wystarczyłoby na kilka powieści). To kontrastuje z pewnym niedostatkiem w warstwie emocjonalnej, ale dodaje książce klimatu.

Pisarz wyraźnie starał się wpleść w wątki kryminalne nieco humoru. Bohaterowie zaśmiewają się, jednak mnie żarty i sytuacje nie przekonały, widocznie preferujemy różne rodzaje humoru.

Książka jest specyficzna i z pewnością nie dla każdego. Przez dużą ilość dialogów i nietypowy styl może wydać się nużąca, ale z drugiej strony na pewno wyróżnia się na tle wielu współczesnych kryminałów. Dla mnie – nieco zbyt obszerna, momentami przyciężka, ale z niebanalnym pomysłem. Nie żałuję lektury, choć nie porwała mnie tak, jak miałem nadzieję.