Demon Luster recenzja

„Ona jest niezniszczalna. Wrzucisz taką do wulkanu, to ci pamiątki przyniesie.”

„Demon luster” to kolejna część „Szamanki od umarlaków”, a tym samym dalszy ciąg przygód Idy Brzezińskiej, a może po prostu kontynuacja jej jednej przygody jaką jest odkrywanie jej daru. Poznajemy początki kariery Idy w Wydziale Opętań i Nawiedzeń - Firmie zajmującej się nadprzyrodzonymi siłami. Pracuje ma stanowisku konsultantki ds. pośmiertnych. Z pierwszej części pamiętamy, że Ida miała spokojnie odprowadzić duszę Mikołaja Kwiatkowskiego w zaświaty, ale wszystko się skomplikowało przez opętanie. Mikołaj przywołał Kusiciela - Demona Luster, który uwięził jego duszę po drugiej stronie zwierciadła. Niestety szamanka dołożyła sobie problemów składając przysięgę jego żonie, że uratuje duszę Mikołaja. Grozi jej rozpłynięcie w niebycie jeśli nie wykona tego zadania szybko.

W tej części przybywa nowych bohaterów. Przede wszystkim pojawia się czy też raczej ujawnia się sam Pech, który niejako pomaga Idzie po drugiej stronie lustra odnaleźć duszę Mikołaja. Dowiadujemy się w jaki sposób Pech opętał Idę i dlaczego nadal z nią jest. Można to ładnie podsumować: Ida ma Pcha i Pech ma Idę.

Odkrywamy też tajemnicę samego Kusiciela. Wydaje się, że jest on wyrachowanym demonem (o ile tak można powiedzieć o demonach), ale prawda okazuje się całkiem inna. Ida próbuje go „namierzyć” poprzez swoje sny.

W tej części pojawia się także Tekla, która strasznie martwi się o Idę i uczy ją przechodzić przez lustra i wędrować między światami.

Cała reszta bohaterów nie ulega przemianie czy też zmianie, Ruda nadal nienawidzi Idy, a Kruchy stara się cały czas szamance pomóc.

Tą książkę po prostu trzeba przeczytać, zwłaszcza kiedy się poznało pierwszą część. Ja po pierwszej części nie mogłam długo czekać i od razu sięgnęłam po drugą - koniecznie musiałam wiedzieć co Ida zrobi i jak się to skończy. Powiem Wam też, że książkę, czyta się bardzo, ale to bardzo szybko, bo nie da się od niej odejść.

Książka jest godna polecenia i fani tego rodzaju książek na pewno ją docenią, a na pewno te osoby, które „poznały” Idę.