Wielka księga opowieści kryminalnych. Zbrodnie pozornie niemożliwe recenzja

Księga faktycznie jest wielka i to nie tylko z nazwy. Format niemal A4 i 500 stron tekstu. Do tego bardzo ładnie wydana, można powiedzieć, że książka na pokolenia, w każdym razie nie rozpadnie się po kilku czytaniach. Jak zostało to podkreślone w przedmowie, nie jest to książka do czytania w metrze czy samochodzie. Trzeba wygodnie usiąść w fotelu z ulubionym napojem, idealnie na jesienno-zimowe wieczory, aby zagłębić się w lekturze i odkrywać tajemnice "zamkniętego pokoju". Warto dodać, że książka jest, co nie często zdarza się w książkach dla dorosłych, ilustrowana klimatycznymi rysunkami. Opowiadania poprzedzone są notatkami biograficznymi, co pozwala zorientować się, w jakim czasie autor tworzył.
Jedyna wada, jaką zauważyłem: dzielenie wyrazów, chyba robił to automat i nie zostało poddane korekcie (np. dzielenie głoski "cz" na dwie linie).

Agatha Christie — Sen
Ciekawie skrojony wątek. Początek dość rozwlekły, rozwiązanie bardzo szybkie.

Edgar Allan Poe — Zabójstwo przy rue Morgue
Historia ciekawa, morderstwo bez rabunku, tylko kto to zrobił i jaki miał motyw?

Sir Arthur Conan Doyle — Cętkowana wstęga
W wieku nastu lat to był mój ulubiony autor. Teraz opowiadanie okazuje się dość przewidywalne.

Gilbert Keith Chesterton — Człowiek niewidzialny
Czy zawsze widzimy wszystkich ludzi? Okazuje się, że niewiele trzeba by stać się niewidzialnym.

Wilkie Collins — Przeraźliwe łoże
Jeśli ktoś ma problemy z zaśnięciem w nowym łóżku, lepiej niech tego nie czyta.

Stephen King — Sprawa doktora
Spotkały się dwie legendy: King i Holmes - wyszło całkiem ciekawe zestawienie.

Edgar Jepson i Robert Eustace — Liść herbaty
Niemal doskonała zbrodnia(?), tylko ten liść herbaty.

Peter Godfrey — Otwarte wieko trumny
Jeden człowiek mała przestrzeń, kto zabił? Miał być dowcip, ale wyszło trochę inaczej.

William Irish — Co się stało z Alice
Jedno z dłuższych opowiadań i mimo że częściowo odgadłem prawdę, to jedno z bardziej pasjonujących

Henry Reymond, Fitzwalter Keating — Tajemnica zamkniętej łazienki
Stosunkowo łatwo było wpaść na rozwiązanie, ale myślałem, że rola służącej jest nieco inna.

Charles Dały King — Tajemnica udręki IV
Początek opowiadania przypomina grę w Czarne Historie, później bohaterowie są świadkami zbrodni albo samobójstwa. Później podejmują próbę rozwiązania zagadki.

Edmund Clerihew Bentley — Zwykłe spinki do włosów
Ta opowieść jest dość monotonna, wydaje się najmniej ciekawa z całego zbioru.

Lynne Wood Block i Lawrence Block — Włamywacz, który wyczuł dym
Jedno z bardziej współczesnych opowiadań i to czuć mimo konstrukcji typowej dla tych starszych.

Kate Ellis — Zapach kościelnych świec
Wycieczka szkolna a w tle morderstwo, wyglądające jak samobójstwo. Znów zmysł powonienia ma znaczenie.

Nicholas Olde — Niewidzialna broń
Uważny czytelnik dość szybko odgadnie, jak dokonano zbrodni.

Archibald Edward Martin — Latający trup
Dużo nie brakowało, byłoby jak w przysłowiu: kowal zawinił, a Cygana powiesili...

Erie Stanley Gardner — Lepszy wróbel w garści
Początek dość skomplikowany, samo rozwiązanie zagadki sprytne.

Maurice Leblanc — Arsene Lupin w więzieniu
Pamiętam serial w TV o włamywaczu dżentelmenie. Teraz po wielu latach opowiadanie nadal bawi.

MacKinlay Kantor — Dziwny przypadek pana Steinkelwintza
„Znikniety” fortepian z rozbrajającym zakończeniem.

Lillie Thomas Meade i Robert Eustace — Tajemnica skarbca
Oryginalny diament, o dużej wartości zamienia się w kopię i to w bardzo dobrze strzeżonym skarbcu.

Podsumowując: książka wspaniale wydana, nie jest przeznaczona do szybkiego czytania, raczej do delektowania się lekturą, przeżywania misterium czytania. Myślę, że pozycja może stać się idealnym prezentem dla miłośników kryminalnych historii.