Deklaracja recenzja

"Deklaracja" to debiutancka powieść Gemmy Malley. Przedstawia ona dość ponurą wizję nie tak dalekiej jak mogłoby się nam wydawać przyszłości.
Mamy rok 2140. Wśród ludzi panuje podział na legalnych i nadmiary. Do tej drugiej grupy jest zaliczana nasza główna bohaterka - Anna. Legalni to osoby zażywające tabletki na długowieczność, które dobrowolnie zrzekły się praw do posiadania potomstwa. Aby to zrobić, muszą podpisać deklarację. Są jednak ludzie, którzy pomimo złożenia w niej swojego podpisu, decydują się na pociechę. Właśnie takie dziecko nazywane jest nadmiarem.
Akcja rozpoczyna się w Grange Hall - ośrodku dla nadmiarów, w którym są szkolone do tego jak być "wartościowym zasobem". Są przyuczane do służenia legalnym. Od dziecka wpajane im jest, że nie mogą nadużywać dobroci natury i muszą odkupić grzechy rodziców.
W życiu piętnastoletniej Anny wiele zmienia się, po przybyciu do ośrodka Petera, jej równolatka. Stopniowo zbliżają się do siebie.
„Gdyby nie Ty, nie wiedziałabym nawet, co to znaczy mieć przyjaciela...”
To właśnie Peter otwiera jej oczy na wszystko, co dzieje się wokół nich. Sprawia, że jej tok rozumowania wręcz diametralnie się zmienia.
Zacznę od pięknej okładki, która jest bardzo adekwatna do treści. Motyl symbolizuje główną bohaterkę, słabą i bezbronną wobec drutu kolczastego jaki ją otacza.
Powieść pomimo że porusza dość trudne tematy, jest jednak napisana językiem prostym i zrozumiałym dla każdego. Całość czyta się niezwykle przyjemnie. W treści brak jakichkolwiek błędów logicznych czy stylistycznych. Powieść wciąga od pierwszej do ostatniej strony.
Idealnie ukazuje najbardziej egoistyczną stronę ludzi, dla których najważniejsze jest ich życie oraz oni sami.
Jest ona bez wątpienia jedną z lepszych pozycji w swoim gatunku i z pewnością nie powiela już znanego schematu.
Uważam "Deklarację" za bardzo dobrą i z czystym sumieniem polecam ją czytelnikom w każdym wieku.