Czteropalczaści. Dzieci czystej krwi recenzja

Ciemne siły wiszą nad Hrothgarem. Złoża melotu, które przez wieki wydobywali i transportowali dla Bogów Ragnarok, nagle się wyczerpują. W twierdzy wybucha panika, przez co zostaje odwołana Ceremonia Krwi, a chłopcy którzy jej wcześniej wyczekiwali, zaczynają wątpić w całą ideę tego, że krew wybiera ich los. Oczywiście książka by nie mogła się obyć bez tytułowych Czteropalczastych, których przywołują do twierdzy Hrothgaru Mistrzowie. Co z tego wszystkiego wyniknie?

Odpowiedź jest prosta: nudna i przewidywalna historia, zawierająca zbyt długie opisy oraz brak spójności. Latamy tu od jednego punktu widzenia do drugiego i nie do końca wiadomo o co chodzi. Przez chwilę czytamy o tym, co dzieje się obecnie, a zaraz potem jesteśmy w przeszłości lub wspomnieniach.

Autor bardzo się starał zaskoczyć nas fabułą i spiskiem dotyczącym melotu oraz tajemniczości Ceremonii Krwi, ale mu nie wyszło moim zdaniem. Wszystko praktycznie można wywnioskować z opisu i to jest mega słabe moim zdaniem. Książkę też bardzo topornie się czyta, to niby tylko nieco ponad trzysta słów, ale tak mi to nie pasowało, że czułam niechęć, ilekroć sięgałam po tę książkę.




Muszę jednak przyznać, że ,,Czteropalczaści. Dzieci Czystej Krwi'' ma dwa dobre aspekty. Chodzi mi tutaj o tych całych Bogów Ragnaroku oraz o samych chłopców, których poznajemy prawie na samym początku. Ymir czy Nathaien to przyjaciele, którzy nie mogą bez siebie żyć. Przy okazji w trakcie książki wychodzi, że każdy z nich prowadzi swoje małe śledztwo. Gdyby autor skupiłby się bardziej na nich oraz na dobrym przedstawieniu Czteropalczastych (Oni to w ogóle jakiś żart, tak powiem. Pojawiają się dosyć szybko, ale sceny z nimi są do kitu. Jedna mnie nieco rozbawiła, ale potem to oni pojawiają się w sumie tylko poprzez wzmianki i swojego ''dowódcę''. A tak to tyle).

Ogólnie choć nie spodziewałam się wiele po tej książce, to czuje się niezmiernie zawiedziona. Przyznaję, że przed zamówieniem tej książki spojrzałam na opinie na jednej stronie i to mnie zachęciło do wzięcia tej książki... ale piekielnie tego żałuję. Z mojej strony książka dostaje 3/10.