Utracony raj recenzja

Zabierając się za "Utracony Raj" nie spodziewałam się, że wywoła we mnie taką masę emocji. Nie wiedziałam, że moje serce zostanie zmiażdżone przez tę historię. Podchodziłam do niej na spokojnie, ale po pierwszych rozdziałach już wiedziałam, że straciłam dla niej głowę.

Autorka w zastraszającym tempie przeprowadziła mnie przez książkę, która była pełna bólu i emocji. Dałam się porwać i nie żałuję żadnej chwili, którą spędziłam na czytaniu. Odrywała mnie od rzeczywistości i choć wiedziałam, jak dużo rzeczy mam do zrobienia przed wyjazdem, nie mogłam się od niej oderwać. Sekundę po odwróceniu wzroku znad powieści, ona mnie wołała. Przyciągała niczym magnez. Czułam się wręcz wspaniale, mogąc przeżywać wzloty i upadki bohaterów. Cierpiałam i cieszyłam się wraz z nimi, mimo że po każdym rozdziale moje serce krwawiło coraz bardziej. Wyczekiwałam jednego momentu, niczym ostatniego oddechu, a on nie nadchodził...

Rozpaczałam nad losem Julii i Liama, chciałam, by szczęście im dopisało, ale nie miałam na to żadnego wpływu. Kurczowo zaciskałam pięści, przeżywając to wszystko. Łzy lały mi się po twarzy niezliczoną ilość razy. Były również te przebłyski nadziei, które wywoływały uśmiech. Pozwalały mi myśleć pozytywnie, dawały poczucie bezpieczeństwa, tego, że wszystko się jeszcze ułoży. Koiły moje myśli w chwilach, w których najbardziej tego potrzebowałam. Dla tej historii straciłam głowę, zanurzyłam się w niej i nie chciałam jej kończyć. A koniec nieubłaganie się zbliżał, coraz bardziej mnie załamując. Nie chciałam żegnać się z bohaterami, chciałam trwać w tym zawieszeniu pomiędzy fikcją a rzeczywistością. Móc jak najdłużej żyć życiem bohaterów, którzy od samego początku zyskali sobie moją sympatię. Niestety nie było mi to dane. Na całe szczęście, Autorka postanowiła, że ich historia nie może się tak zakończyć. Od chwili, w której przełożyłam ostatnią stronę, wiedziałam, że muszę przeczytać drugi tom. Nie ważne jak długo będę czekać...

Droga Autorko! Historią, którą stworzyłaś, złamałaś mi serce, jednocześnie rozkochując w swoim piórze. Z niecierpliwością będę czekać na drugi tom, na poznanie dalszej historii Julii i Liama oraz małej Chloe. Ponadto czekam na wszystko, co wyjdzie spod Twojej ręki! Pokochałam Twój styl i to, że czytając, nie miałam chwili wytchnienia. Mimo tego, że tchu brakowało mi nie raz, a łzy cisnęły mi się na oczy non stop, to wiem, że było warto poznać Twoją powieść.

Dziękuję serdecznie wydawnictwu oraz Autorce za możliwość przeczytania tej cudownej książki. Polecam ją całym sercem!