Dziewczyny z placu recenzja

"Domaganie się prawdy za wszelką cenę nie zawsze jest słuszne. Niektóre tajemnice zmarłych powinny ujrzeć światło dzienne...Ale są też takie sekrety, które powinny pozostać z nimi w grobie." (str.224)

Kontynuacja losów mieszkańców Placu Konstytucji moim zdaniem ciekawsza od części pierwszej. Polska za czasów Jaruzelskiego, Wałęsy i współczesna. Budowa Trasy Łazienkowskiej i Dworca Centralnego. Pojawienie się kartek żywnościowych, pustych sklepów i kolejek. Wprowadzenie stanu wojennego, a z nim niepewność, niewiedza, co to oznacza?, co przyniesie jutro?. Strach przed kolejną wojną. Z telewizora dochodzi głos propagandy wypaczający rzeczywistość i oszukujący Polaków. Później rozmowy w Magdalence i Okrągły Stół, i powoli wracający spokój i normalność. Kolejne lata to dobrobyt, wkraczająca nowoczesność i rozkręcający się biznes.

Bohaterowie posunęli się w czasie i zmagają się ze swoimi problemami. W domu Mani trwają spory kulinarno- ambicjonalne między nią a jej dorosłym synem. Adam czuje się samotny, gdyż jego najbliżsi przyjaciele zostali zmuszeni do opuszczenia kraju z powodu niezrozumiałych decyzji rządzących. Ponadto zmaga się z podwójną osobowością. Podejmuje decyzję o ożenku czym unieszczęśliwia matkę. Odkrywa się przed żoną co niszczy ich związek i łamie im serca.

Mąż Mani pnie się po szczeblach kariery, lecz traci serce dla polskiej sprawy. Jest rozczarowany i czuje się oszukany, bo w polityce i pracy nie kierowano się wartościami z którymi się utożsamiał. Tęsknił za najlepszym przyjacielem i kochanką, którzy musieli opuścić kraj. Mając wszystkiego dosyć wyprowadza się z domu.

Mania zawsze elegancka i władcza przeżywa drugą młodość i wplątuje się w gorący romans. Jej przyjaźń z Zosią trwała i umacniała się coraz bardziej. Przy niej czuła się bezpieczna. Lecz z czasem niepoprawne stosunki z synem, brak relacji z mężem a do tego menopauza dołowały ją i stresowały.

Wnuk Mani Siwy oddala się od stadionowych przyjaciół, zakochuje się i chce zmienić swoje życie i nawyki. Lecz tęskni za starym specyficznym sposobem wyrażania uczuć patriotycznych podczas Marszów Niepodległości, polegającym na niszczeniu i dewastacji Placu Konstytucji. W małżeństwie był szczęśliwy i świetnie dogadywał się z żoną. Nie akceptował homoseksualistów, uważając ich związki za łamanie odwiecznie panujących reguł i zasad.

Rodziny bohaterów powiększają się. Na świat przychodzi nowe pokolenie a z nimi kłopoty i problemy. Śledzimy małżeńskie kłótnie i zgody, ciche dni i porozumienia.
Dla ludzi starszych pokroju Mani ważna była przeszłość. Wspomnienia ich nie opuszczały. Były wyraźne, na wyciągnięcie ręki. Dla młodszego pokolenia liczyła się teraźniejszość i przyszłość.

To także powieść o prawdziwych przyjaźniach, które przetrwały lub zostały w brutalny sposób przerwane. O poszukiwaniu samego siebie i bolesnym odkrywaniu prawdy, umiejętności życia z nią, dostosowania się. O poszukiwaniu swoich korzeni i poznawaniu nowych członków rodziny. O rozczarowaniu życiem i wszystkim co się w nim osiągnęło. O bólu, smutku i cierpieniu po stracie bliskiej osoby. Autorka porusza problem homoseksualistów i transwestytów zmagających się ze swoją odmiennością i niechętnym mu środowiskiem.