Opętanie recenzja

Kiedy wraz z Rolandem Mitchellem odkryłam list, a w zasadzie pierwotną wersję listu, coś w rodzaju brudnopisu, zaczęłam się zastanawiać, kim może być nieznana adresatka, sugerująca, że na życie obiektu badań mężczyzny, jakim bym Randolph H. Ash pada zupełnie nowe światło. Jeszcze nie znałam odpowiedzi, czy poszlaka kryjąca się za tym odkryciem, niesie coś znaczącego z punktu widzenia literatury. Przyjrzałam się, jak ten wydawałoby się nudny, biedny chłopak, postanawia z nieznanych sobie pobudek, jakiegoś nienazwanego instynktu, ukryć owe listy i w tajemnicy podążyć ich tropem.

Przepychałam się przez pierwsze pół książki, próbując się wciągnąć w tą historię, poczuć fascynację z jaką Roland a później także Maud, która została wciągnięta w poszukiwania nieznanych kart z historii życia wiktoriańskiego poety z racji, że okazała się znawczynią twórczości adresatki listu, którą wspólnymi siłami odkryli - a którą bynajmniej nie okazała się żona poety, korespondencji sugerującej romans między Randolphem Ashem a inną młodą poetką. Totalnie nie odnajdywałam się w historii głównie przedstawianej za pomocą poezji obu autorów, listów i dzienników w których nie czułam tej podniecającej ku dalszej przygodzie poszukiwań iskry. Czułam się zmęczona i przyznaję, że chodziło mi po głowie odłożenie tej książki.

Jakże bym tego żałowała! Po przeczytaniu całości, ta męcząca mnie z początku historia okazała się naprawdę niesamowita, ujrzałam ją zupełnie inaczej. Wpadłam w jej wir i nie chciałam się z niego ratować przed poznaniem odpowiedzi. Może nie uległam opętaniu, z jakim naukowcy pragnęli zdobyć tą wiedzę, pasji z jaką się ścigali chcąc zagarnąć jak najwięcej dla siebie, za to pragnęłam poznać finał tej historii, który poznajemy niemalże dosłownie zza grobu.

To co towarzyszyło mi od pierwszych stron przez całą książkę to lekkie poczucie niepokoju. Może wynikało to z jesiennej scenerii angielskich bibliotek mieszczących się w gotyckich salach, może z tropienia życia zmarłych i ich tajemnic, które powinny według mnie pozostać pochowane wraz z nimi, a może to fakt mitycznych baśni przywoływanych w poezji autorów, które zajmują sporą część tej książki, a w końcu może dramatyzm skutków jakie pociągnęło za sobą uczucie kochanków.

Jednego jestem pewna - gdybym uległa pierwszemu wrażeniu, ominęłaby mnie naprawdę dobra opowieść, zdecydowanie warta poznania.