Podszepty recenzja

Ta książka zwróciła moją uwagę za sprawą okładki. Bijąca z niej tajemniczość i zdanie "Wszyscy jesteśmy zamknięci w pętli wiecznego powrotu" zaintrygowały mnie. No i dzięki #współpraca z @wydawnictwo_novaeres ta książka trafiła w moje ręce i owładnęła mną jak tytułowe podszepty. Jestem kilka dni po lekturze i pierwszy raz nie wiem co wam tu napisać. Ale nie dlatego, że książka była słaba – wręcz przeciwnie – ten debiut Autorki "powalił mnie na łopatki", także nie wiem od czego zacząć. Ogrom bólu i mroku jakich doświadczyłem przy czytaniu #podszepty doprowadził mnie do takiego stanu, że jeszcze długo w nocy, po zakończeniu lektury, siedziałem w fotelu i rozmyślałem o tym co tu się wydarzyło.

"Podszepty" to ciekawa, wielowątkowa opowieść osnuta niewytłumaczalnymi zjawiskami, ciekawymi dialogami, a wszystko to w pełnej mroku, złych emocji i wszechobecnego cierpienia atmosferze. "Zło się zbliżało, czaiło, i czekało na dogodny moment".

Czytając tę opowieść cały czas miałem takie poczucie, "że czekam na to, aż spotkam i mnie coś złego". Razem z bohater(k)ami dałem się wciągnąć w tę historię, która w pewnym momencie stała się moją – ich sny i strach stały się moimi. Ta książka ogromnie zadziałała na moją wyobraźnię – do tej pory mam przed oczyma stary dwór Żarnowskich, widzę tą altanę w ogrodzie z przepięknymi rzeźbieniami, widzę to ciasne, mroczne pomieszczenie na poddaszu. Zapach terpentyn i rozpuszczalników do tej pory czuję w moich nozdrzach.

W "Podszeptach" znajdziemy całą plejadę świetnie wykreowanych postaci. Chyba pierwszy raz nie jestem w stanie wskazać jednej, tej która zrobiła na mnie największe wrażenie, ponieważ "wszedłem w skórę każdej z nich". Czułem się zarówno Wincentym, Sewerynem jak i Leonem, ale też i Marianną. Udało się Pani Danucie tak mnie wciągnąć w ich historie, że czułem z nimi jedność.

Bałem się tej książki. Przerażała mnie jej obszerność. 627 stron napisanych drobnym drukiem robi wrażenie. Niepotrzebnie. Czas spędzony z książką oceniam bardzo dobrze.

Jestem zachwycony i trochę się uzależniłem od postaci, ich historii, ich rozmów – czasem mrocznych/ egzystencjalnych, innym razem zabawnych/rozładowujący ciężką atmosferę.

Pozostawiam Cię z kilkoma fragmentami (patrz: cytaty), które zapadły w mej pamięci (oczywiście mam ich zaznaczonych znacznie więcej, no ale nie ma na to wszystko miejsca). Po prostu sięgnij sam po tę książkę i się przekonaj. Serdecznie gratuluję Autorce świetnego debiutu i tak... zapisuję sobie "Podszepty" do mojego TOP 10 przeczytanych książek w tym roku. I oczywiście czekam na więcej...