Ogrzyca i dzieci recenzja

„Czym jest sąsiad?” To pytanie zadaje Kelly Barnhill w swojej najnowszej książce „Ogrzyca i dzieci”. A ja proszę też Was, abyście sami sobie odpowiedzieli na to pytanie. I być może odpowiedź , którą wysnujecie, zaskoczy Was, a na pewno da Wam do myślenia, bo żyjemy w czasach, gdzie „anonimowość” zaczyna być w cenie, gdzie zamykamy się w swojej codzienności i mocno oddaliliśmy się od siebie jako społeczeństwo. A widać to szczególnie w miastach, bo jednak na wsi ludzie są bardziej zżyci ze sobą, choć oczywiście zdarza się wiele wyjątków i tych dobrych i tych złych, zarówno z jednej jak i z drugiej strony.

Ale w pytaniu autorki kryje się coś więcej i bardzo ważne przesłanie, które warto sobie wziąć do serca: „Bo widzisz, twoim sąsiadem jest człowiek. Lub inna dowolna istota, która myśli, oddycha, martwi się i kocha. Ona właśnie jest twoim sąsiadem”.

Rozczuliła mnie postać Ogrzycy, która stara się mieszkańcom upadłego miasteczka – Wdoligłaźna pokazać, czym jest dobroć i jak wielką ma moc. Okazuje się jednak, że tylko dzieci dostrzegają jej starania, tylko one rozumieją, jak wiele krzywdy mogą wyrządzić uprzedzenia i strach przed „innością”. To również one pojmują znaczenie opowieści i wartość książek, które łączą, a nie dzielą i które potrafią obudzić w człowieka dobroć.

Oczywiście świat wykreowany przez Kelly Barnhill nie jest ani idealny, ani też czarno – biały. Człowiek jest kowalem swojego losu i może wybrać zarówno dobrą, jak i złą ścieżkę, ale też po drodze się zagubić. Czy istnieje czyste dobro i czyste zło? Cóż, autorka podpowiada, że nie ma jednoznacznej odpowiedzi i że w życiu rzadko coś jest idealne. Jesteśmy tylko ludźmi, którymi targają przeróżne emocje i którzy rzadko potrafią kroczyć pewnie jedną ścieżką.

Jestem pod wrażeniem pióra Kelly Barnhill. Zatopiłam się w baśniowym klimacie jej opowieści i nie miałam ochoty wracać do rzeczywistości. Zaskoczyła mnie swoją wrażliwością i warsztatem. Lektura jej książki była dla mnie wspaniałym powrotem do czasów dzieciństwa, kiedy z wypiekami na twarzy pochłaniałam kolejne strony. Wierzę, że ta przepiękna opowieść o sile dobra dotrze do serc dzieciaków i docenią ją. Ja jestem kupiona i na pewno nadrobię twórczość autorki.

Za świetne tłumaczenie odpowiada Łukasz Małecki!

Dziękuję Wydawnictwu Literackie za egzemplarz do recenzji!