Ogrzyca i dzieci

Kelly Barnhill
8.6 /10
Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów
Ogrzyca i dzieci
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.6 /10
Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów

Opis

Słuchacie? Nadstawcie uszu! To będzie baśń o przebiegłej naturze zła, które potrafi manipulować i niszczyć, a ulec może jedynie czystemu dobru. Przepełniona magią piękna przypowieść pióra Kelly Barnhill, autorki ukochanej przez czytelników na całym świecie Dziewczynki, która wypiła księżyc.

Wdoligłaźno. To było urokliwe miasteczko, aż do pożaru… Wybuchł pewnej straszliwej nocy i pochłonął Bibliotekę. Od tamtej pory miasto zaczęło chylić się ku upadkowi. Kolejne pożogi strawiły Szkołę, domy i sklepy. Wdoligłaźno na przemian nękały susze i powodzie. Mieszkańcy zamknęli swoje domy dla sąsiadów i serca dla potrzebujących. Coraz częściej myśleli: Lepiej pilnować własnego nosa.

Wiarę i nadzieję pokładali tylko w Burmistrzu, przystojnym PRZESŁAWNYM W ŚWIECIE POGROMCY SMOKÓW, jak o sobie mawiał (fakt, nikt w jego obecności nie widział smoka!) o olśniewającym uśmiechu, który pojawił się znikąd i zapewniał, że jest lekiem na całe zło. Ale tak naprawdę tylko podopieczni miejscowego Sierocińca wierzyli, że Wdoligłaźno może znowu stać się urokliwym i życzliwym miejscem. Aż pewnego dnia jedna z sierot zniknęła…

Kto mógł dopuścić się takiej zbrodni?

Pewnie Ogrzyca, jak przekonuje Burmistrz (wszak to odrażające istoty!), która zamieszkała w krzywej chacie na obrzeżach Wdoligłaźna.

Czy aby na pewno? A może prawdziwa bestia czai się o wiele bliżej i ma przyjazne oblicze?

To zagadka, którą rozwikłać mogą tylko podopieczni Sierocińca.

Czy dzieci podołają temu wyznaniu? Czy sprawią, że smutek opuści Wdoligłaźno, zło zostanie ukarane, a dobro nagrodzone?

Zdobywczyni Medalu Newbery’ego łączy starożytne przypowieści, język wron i historię smoczego rodzaju w ambitną, fantastyczną alegorię społeczno-polityczną, która zadaje dotkliwe pytania o naturę czasu, znaczenie opieki społecznej i to, co czyni z nas sąsiadów.

„Publishers Weekly”

Tyle wykwintna, co poruszająca.

„Kirkus Reviews”

Świetna powieść fantasy… Niezależnie od tego, czy liczyłeś miesiące, tygodnie i dni do premiery, czy jesteś nowicjuszem w ostrej, doskonałej prozie Barnhill i klasycznej, ale świeżej opowieści, z pewnością ją pokochasz.

BookPage, „Przegląd 2022: najbardziej oczekiwane książki dla dzieci”

Tytuł oryginalny: The Ogress and the Orphans
Data wydania: 2022-10-12
ISBN: 978-83-08-07672-9, 9788308076729
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Kategorie: Dla dzieci, Fantasy
Stron: 432
dodana przez: jatymyoni

Autor

Kelly Barnhill Kelly Barnhill
Urodzona 7 grudnia 1973 roku w USA (Minneapolis, Minnesota)
Kelly Barnhill – amerykańska pisarka, autorka powieści i opowiadań fantasy i sciance fiction dla dzieci i młodzieży. Laureatka wielu nagród literackich, m.in. World Fantasy Award otrzymanej w 2016 r. za nowelę The Unlicensed Magician oraz Medalu Joh...

Pozostałe książki:

Dziewczynka, która wypiła księżyc Straszliwe młode damy i inne osobliwe historie Ogrzyca i dzieci Kiedy kobiety były smokami Syn wiedźmy
Wszystkie książki Kelly Barnhill

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Absolutny fenomen

28.09.2022

Kelly Barnhill to skarb, ma absolutny talent do tworzenia opowieści, które są przyjemnością do czytania. Jest w nich odpowiednia ilość magii, zatem zrób sobie przysługę i przeczytaj tę książkę. Pokochałam tę historię tak samo jak „Dziewczynę, która wypiła księżyc”. Fenomen! Tak mi się podobało! Uwielbiałam tajemniczego narratora i fantastyczne po... Recenzja książki Ogrzyca i dzieci

@Strusiowata@Strusiowata × 23

O ukrytym złu i dyskretnym dobru.

22.12.2022

„Ogrzyca i dzieci” to książka Kelly Barnhill, która znalazła się w tegorocznym zestawieniu 10 najlepszych książek dla dzieci, przygotowanym przez „Książki. Magazyn do czytania”. Jako że mam ogromne zaufanie do tej redakcji, zdecydowałam się sięgnąć po książkę, która w momencie wydania, czyli w maju, umknęła mojej uwadze. Dzięki temu przeczytałam p... Recenzja książki Ogrzyca i dzieci

@LiterAnka@LiterAnka × 15

OGRZYCA I DZIECI

26.06.2023

„Ogrzyca i dzieci” Kelly Barnhill to kolejna wyśmienita pozycja wydana przez Wydawnictwo Literackie. To magiczna książka z wielkim przesłaniem. Doligłaźno. Miasteczko, w którym ludzie wspierali się nawzajem, pomagali sobie w potrzebie, miłowali. Często wspólnie spędzali czas. Traktowali się z szacunkiem i współczuciem. Było tak do czasu wielkiej t... Recenzja książki Ogrzyca i dzieci

× 10

„Czym jest sąsiad?”

13.10.2022

„Czym jest sąsiad?” To pytanie zadaje Kelly Barnhill w swojej najnowszej książce „Ogrzyca i dzieci”. A ja proszę też Was, abyście sami sobie odpowiedzieli na to pytanie. I być może odpowiedź , którą wysnujecie, zaskoczy Was, a na pewno da Wam do myślenia, bo żyjemy w czasach, gdzie „anonimowość” zaczyna być w cenie, gdzie zamykamy się w swojej cod... Recenzja książki Ogrzyca i dzieci

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@ilona_m2
2022-10-26
7 /10

Dodają kolorytu, uczą empatii, zrozumienia, tolerancji, ukazują siłę przyjaźni, wzbogacają o pozytywne myślenie - bajki, z których nigdy się nie wyrasta, do których się wraca i pragnie powtarzać swoim dzieciom. Takie wartościowe książki, a wśród nich najnowsza powieśćKelly Barnhill zaprasza nas do poznania świata wypełnionego przedziwnymi bohaterami. Tytułowa ogrzyca uwielbiająca gotować i piec o sercu miękkim i dobrodusznym niczym gołąb gadające wrony, smoki, niezbyt uczynny burmistrz oraz dzieci z sierocińca złożą się na plejadę niezwykłych postaci. Starsi czytelnicy odnajdą w niej wiele symboli i nawiązań do aktualnych problemów, młodsi dostrzegą, że dobrem zawsze warto się dzielić. We mnie ta opowieść wywołała skojarzenia m.in z "Osobliwym domem pani Peregrine" oraz "Złodziejką książek". Niezwykle mądra i pozbawiona zbędnego moralizatorstwa ukazuje siłę przyjaźni, która czasem silniejsza jest od jakichkolwiek więzów rodzinnych. Życiowe prawdy zamknięte w tym baśniowym świecie sprawiły, że trudno było powrócić do rzeczywistości z tej podróży po Wdoligłaźnie. Takie książki powinny się znajdować w kanonie lektur. Polecam.

× 1 | link |
@przyrodazksiazka
2022-12-07
10 /10
Przeczytane

,,Nikt ci nie mówił, że sieroty mogą mieszkać w Sierocińcu do czternastego roku życia? Tak właśnie stoi w miejskiej karcie praw. Przeklęte wałkonie, powinniście szukać szczęścia w świecie, zaciągnąć się na praktyki... Zrobić dla odmiany coś pożytecznego!"

W cytacie przedstawiłam wam postać Burmistrza Wdoligłaźnu, którego słuchano, ale który był niekoniecznie dobrym władającym. Od razu nie przypadł mi do gustu, gdyż jego gburowatość wykraczała poza wszelkie normy kultury. Najchętniej zagnałby wszystkie dzieci z Sierocińca do pracy bez względu na to czy chorowały i ile miały lat. Sam oczywiście stronił od zadań cielesnych, gdyż podobno mu nie przystało brudzić sobie rąk. Och! Doprawdy irytujący typ! Na całe szczęście pojawi się tutaj pewna Ogrzyca o wielkim sercu, która potrafiła się dzielić nawet najmniejszymi okruszkami chleba. Przekonały się o tym wrony, które potępiane przez innych znalazły u niej schronienie i żywność. Im więcej z siebie dawała, tym bardziej wrony krakały, że nic dobrego ją za to nie spotka. Jej serce czystsze niż szyba z wielką przyjemnością obdarowywało innych mieszkańców wszystkimi dobrami, jakie udało jej się wyhodować w swoim ogrodzie. Ludzie łapczywi nie pytali kto im te pyszności zostawiał. Czym prędzej wprowadzali je do domów, by tylko nikt niczego nie przyuważył. A szkoda, bo mogliby dojrzeć ukryte piękno odziane brzydką skórą. Ogrzycy przykro było, że dawny blask miasteczka zanikał. Każdego dnia przypatrywała się z ukrycia jak jeden...

| link |
@potworek.czyta
2022-10-14
9 /10

Książka w środku jak i na zewnątrz, ogrzewa nas i sprawia, że staje nam się cieplutko na sercu. Ogrzyca, którą przedstawiono na okładce, jest bardzo miłą i przyjemną postacią. Jest bardzo troskliwa i gościnna. Ponadto odnajduje swoich przyjaciół we wronach, co nie jest tak oczywistym połączeniem, a jednak. Pozory bardzo często mylą, czym właśnie Ogrzyca jest przykładem.
Z pozoru straszny wielki potwór, a w środku “mały przyjazny króliczek” o wielkim sercu.

Jak już o bohaterach to wspomnę również o dzieciach z sierocińca, które również grały w tej pozycji bardzo ważną rolę. Jeśli się nie mylę, dzieci było 15:

Antonina, Bartłomiej, Celestyna, Diora, Eliasz, Fortunat, Gracjan, Hiram, Ignaś, Justyna, Kaj, Lila, Matylda, Nanusia i Orfeusz.

Mimo iż o niektórych nie usłyszymy w tej pozycji zbyt dużo, to każdy z nich był wyjątkowy i wnosił więcej lub mniej do tej historii. (najwięcej usłyszymy o Anotoninie, Bartłomieju i Cesi , czyli Celestynie)

Książka jest napisana prostym i zrozumiałym językiem, jednak w zupełnie inny sposób, jaki dotychczas czytałam. A mianowicie chodzi mi tutaj o wplątanie przez autorkę, co kilka rozdziałów historii, która pomoże nam zrozumieć dane wydarzenia.

Ponadto narracja jest przecudowna. Czytając, odczuwałam na własnej skórze, ten blask ognia, który jest ukazany na okładce, co bardzo pomagało mi wczuć
się jeszcze bardziej w klimat. Dodatkowo narracja nie była taka oczywista... Przez większość książ...

| link |
@marta582_82
2022-10-15
10 /10

"I nagle zaczęli wspominać Bibliotekę - nawet ci, którzy byli zbyt młodzi, by ją pamiętać. Przypominali sobie, że w umyśle czytającego opowieść brzmi niczym muzyka, a dyskutowanie o opowieściach w gronie wielu umysłów to niemalże symfonia. Przypominali sobie, że idee lśnią wewnętrznym blaskiem, a słowa mają masę, wage i życie."
▪︎▪︎
Bajka w najpiękniejszym tego słowa znaczeniu. Baśniowa opowieść o sile dobrych uczynków i życzliwości.
Magiczna, momentami poruszająca, ale przede wszystkim niezwykle mądra, w ten subtelny, pozbawiony zbędnego moralizatorstwa, sposób. Przyznaję, że Ogrzyca całkowicie roztopiła moje serce, to jedna z tych bohaterek, które dzieciaki pokochają i zapamiętają na długie lata, wspomnę tylko jeszcze, że oprócz na przykład gadających wron są tutaj SMOKI🐉.
"Ogrzyca i dzieci" to po prostu piękna historia.
Przeczytajcie koniecznie.

| link |
@alinaz5
2023-05-19
6 /10
Przeczytane
@sylwia923
2023-05-05
8 /10
Przeczytane
@ksiazkimojaperspektywa
@ksiazkimojaperspektywa
2023-01-01
8 /10
@LiterAnka
2022-12-22
9 /10
Przeczytane
@inthesilkscarf
@inthesilkscarf
2022-10-20
9 /10
Przeczytane
@booksbybookaholic
2022-10-19
9 /10
@StartYourDayWithBooks
2022-10-13
8 /10
@karolina92
2022-10-13
10 /10
Przeczytane
@lunaresleporem
@lunaresleporem
2022-10-10
10 /10
@silwana
2022-10-10
7 /10
Przeczytane
@M_d_books
@M_d_books
2022-10-09
8 /10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Czas, jak to się mądrze mówi, jest względny...Jeśli jesteście dość uważni, być może zaobserwujecie to we własnej rodzinie. Dziecko pyta rodzica, jak długo będzie musiało na coś czekać, a rodzic odpowiada: „Pięć minut”. Z punktu widzenia dorosłego pięć minut to mniej więcej tyle co nic. Jednakże z punktu widzenia niecierpliwego kilkulatka pięć minut zdaje się trwać długo, dłużej, a nawet bez końca (w zależności od tego, na co ów maluch czeka).
Przemoc nie jest wyrazem odwagi, a w odwecie nie ma miejsca na szlachetność.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl