Biblioteka o Północy recenzja

Po przeczytaniu sporej ilości pozytywnych opinii sięgnęłam z dużym zaciekawieniem po audiobook. Niestety książka okazała się rozczarowaniem.

Nora Seed jest kobietą trzydziestopięcioletnią, cierpiącą na depresję i napady paniki. Pomimo ukończenia filozofii, pracuje, jako ekspedientka w sklepie muzycznym. Nora jest samotną kobietą, która ciągle rozważa, co by było gdyby w życiu dokonała innych wyborów. Kiedy jej kot umiera. traci pracę w sklepie muzycznym, jej świat się wali i postanawia popełnić samobójstwo, biorąc środki nasenne. Zasypia, ale nie umiera. Budzi się w dziwnej bibliotece, gdzie bibliotekarką jest bibliotekarka z jej szkoły podstawowej. Okazuje się, że książki zawierają opisy alternatywnych wersji jej życia. Nora może wybrać dowolną wersję swojego życia i zacząć nią żyć. Gdyby jednak ta wersja jej życia nie odpowiadała jej, może wrócić do biblioteki i wybrać inną wersję swojego życia. W ten sposób może doświadczyć, co by było gdyby na przykład wybrała karierę pływaczki lub muzyczną. Jednak za każdym razem wraca do biblioteki, gdyż żadne z żyć jej nie odpowiada. Cała opowieść obraca się wokół teorii Leibniza o najlepszym z możliwych światów.

Dawno już się tak nie wynudziłam przy słuchaniu książki. Nawet ucieszyłam się, że płyta zacięła się pod koniec opowieści, gdyż po jednej trzeciej książki znałam jej zakończenie. Podobny schemat akcji oparty na kolejnych wyborach bohatera otrzymujemy w „Dziewięć kochanek kawalera Dorna” Makuszyńskiego. Makuszyński jednak napisał opowiadanie, a tutaj otrzymaliśmy długą i nudną powieść. Autor chyba chciał, żeby książka miała zabarwienie filozoficzne. Niestety poziom tych rozważań jest miałki, na poziomie najgorszych poradników. Każdego dnia dokonujemy dziesiątki wyborów, niektóre z nich mają wpływ na nasze dalsze życie. Natomiast w tej powieści jeden wybór decyduje o wszystkim. Tak jakby po dokonaniu jednego wyboru już nie miała dalszego wpływu na nie i była niesiona nurtem życia. Jak dla mnie zbyt duże uproszczenie i zbyt nachalne udowadnianie tezy, którą zakłada autor. Gdy poznajemy bohaterkę, ona cierpi na depresję i cały świat widzi przez czarne okulary. Znajdując się w bibliotece, nie pozbywa się tych czarnych okularów, dlatego wynik każdego kolejnego wyboru jest do przewidzenia. Finał, który miał nastrajać czytelnika pozytywnie, był miałki, a wręcz smutny. Pomysł na fabułę ciekawy, ale wykonanie mierne.