Maszyna losu recenzja

Nie czytałam wcześniejszych książek Andrzeja Mathiasza, ale do wzięcia w ręce "Maszyny losu" skłoniła mnie okładka, którą zobaczyłam w Klubie Recenzenta a konkretniej to pomarańcza na tle krakowskiego rynku..., ten owoc daje się świetnie miziać na okładce.
Sam widok pomarańczy zaintrygował mnie, bo co mógłby mieć wspólnego z kryminałem ten owoc? Czy taki piękny i wspaniały owoc może być narzędziem zbrodni? A jednak okazuje się, że tak. A właściwie to wszystko może być takim narzędziem, tylko wszystko zależy od okoliczności.
I chociaż objętość książki może na pierwszy rzut oka nieco zniechęcać czytelnika, a nawet wręcz przerażać, to jednak czytając, zupełnie nie odczuwałam tych ponad pięćset pięćdziesięciu stron. A nawet dodam, że na koniec jakby mi jeszcze czegoś było zbyt mało...
Dlatego mam nadzieję, że będzie ciąg dalszy, a ja w międzyczasie nadrobię pierwsza część cyklu "Prokurator Adam Szmyt".

Prokurator Adam Szmyt został "zesłany" z Warszawy do Lublina, pewnego dnia otrzymuje dziwny telefon od byłego krakowskiego prokuratora z pytaniem, czy otrzymał pomarańcze. Z zaskoczenia wyrywa go następny telefon, jego ojciec jest w szpitalu po zawale. Adam jedzie zatem do rodzinnego Krakowa.
Nie podejrzewał nawet, że to będzie najgorszy okres w jego życiu.
Dwadzieścia lat wcześniej w Krakowie, doszło do koszmarnej zbrodni, mąż zamordował bardzo brutalnie swoją żonę i trafił do więzienia na dożywocie. Jego córka natomiast do domu dziecka, gdzie nie potrafiła sobie poradzić z przemocą, więc odebrała sobie życie. Jednak zrobiła w bardzo pokrętny sposób. W swoje dwunaste urodziny wprawiła małą pomarańczą maszynę losu w ruch, która po kolei przewracała różne przedmioty a na koniec krzesło, na którym stała dziewczynka z pętlą na szyi, przymocowaną do rury...
Te maszynę losu nauczył układać ją ojciec, a nazywał córeczkę swoją mała pomarańczką, Naranją (z hiszpańskiego). Pewnie dlatego te maszynę losu wprawiła jego córka właśnie pomarańczą...

Jakimś cudem, ojciec Oli wychodzi warunkowo na wolność. Sam jest tym zdziwiony, lecz ma plan, wyszedł po to żeby dokonać zemsty na osobach, które przyczyniły się do śmierci jego żony i córki a także do jego niesłusznego aresztowania. Wśród osób, którym może grozić zemsta ze strony zdesperowanego mężczyzny znajduje się również prokurator Adam Szmyt i jego córka. Okazuje się, że pobyt ojca w szpitalu to nie był tylko zawał...
A pod drzwiami krakowskiego mieszkania ojca Adam znajduje kopertę ze zdjęciami pomarańczy...

Muszę przyznać, że dość długo nie miałam pojęcia kto jest winien śmierci młodej kobiety i obciążeniem winą jej męża. Jednak odkryłam pena zależność, lecz autor bardzo sprytnie starał się zwodzić zmianami akcji, zmianą tematu próbując wyprowadzić czytelnika w pole, a także wracaniem do dzieciństwa prokuratora Szmyta, co pozwalało na lepsze poznanie całej tej historii. Bohaterowie tej książki są bardzo różnorodni, jednocześnie poznajemy całą masę układów i skorumpowanych przedstawicieli władzy i organów ścigania.
Mimo dużej objętości książka nie jest przegadana, ciągle coś się dzieje i bardzo szybko się ja czyta.
Polecam, bo warto ją przeczytać.
Mimo iż bardzo długo czekałam na tę książkę, to jednak było warto.

Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.