Szóstka recenzja

„Szóstka” to już druga książka Przemysława Kowalewskiego, którego mogliście mieć okazję poznać w trakcie lektury jego debiutu („Kozioł”), który swoją drogą Wam polecam. Przyznam, że po dość dobrym debiucie, autor postawił sobie wysoką poprzeczkę - czy udało mu się sprostać moim oczekiwaniom? Tak, moje wymagania, co do tej książki były bardzo wygórowane, a Kowalewski bez problemu spełnił je w pełni. Aż boję się pomyśleć, czym jeszcze ten autor mnie zaskoczy...

Grudzień 1967 roku. Szczecinem wstrząsa potężna katastrofa tramwajowa. Pod kołami popularnej szóstki ginie kilkanaście osób, a kilkaset trafia do lokalnych szpitali. Dzień po wydarzeniu w mediach pojawia się informacja, wskazująca na trop, że nie był to zwykły wypadek.
Cenzura blokuje przekaz. Minister spraw wewnętrznych powołuje tajną grupę, która ma zbadać kulisy wypadku. Zespół tworzą śledczy, którzy dziesięć lat wcześniej przyczynili się do rozwiązania sprawy sekty ze Wzgórza Kupały. Ugne Galant z grupą śledczych poszukuje osób ratujących pasażerów po wypadku, którzy byli świadkami niecodziennych zdarzeń podczas akcji ratunkowej. O krok przed nimi są ludzie, którzy zrobią wszystko, by prawda nie ujrzała światła dziennego.

Pamiętam, że zaczęłam czytać ten tytuł w piątek wieczorem, kiedy to byłam bardzo zmęczona po tygodniu pracy - wzięłam szybki prysznic, zaparzyłam ulubioną herbatę i zasiadłam do lektury... i wiecie co? Całe zmęczenie minęło i skończyłam ten tytuł o 1 w nocy!

Po raz kolejny Przemysław Kowalewski przygotował dla nas zawiłą intrygę, która wciąga do tego stopnia, że „Szóstka” staje się wprost nieodkładana. Słowo, nie próbujcie się od niej oderwać - to po prostu niewykonalne.

Autor serwuje nam dość mocny początek - katastrofa kolejowa, o której wcześniej nie miałam pojęcia, ale wracajmy do fabuły... sposób opisania tego wydarzenia zadziałał w pełni na moją wyobraźnię. Ale spokojnie, w „Szóstce” czeka na Was więcej scen, których brutalność spowoduje ciarki na plecach i nie tylko.

Mam wrażenie, że tempo fabuły nieco zwolniło w porównaniu z debiutem tego autora, jednak nie jest to wada. Coś czuję, że gdyby akcja była szybsza, miałabym pewne kłopoty z łączeniem kluczowych elementów ze sobą. Musicie wiedzieć, że „Szóstka” to jedna z tych pozycji, w której im dalej w las, tym cała intryga wydaje się jeszcze bardziej zawiła, pomimo że na samym początku na taką nie wyglądała.

Po raz kolejny jestem godna podziwu za research, który wykonał autor do napisania tej książki. Mało który pisarz poświęca się tak bardzo dla swojego czytelnika - to głównie ten element wyróżnia Kowalewskiego spośród innych autorów tego gatunku.

Czy książkę polecam? Jeszcze pytacie? Z ręką na sercu polecam Wam ten tytuł. „Szóstka” to świetny kryminał (jeden z lepszych tego roku), który powinien poznać każdy fan tego gatunku.