Gdybym miała twoją twarz recenzja

"Gdybym miała twoją twarz" Frances Cha przenosi nas do świata Seulu, w którym mamy okazję poznać życie zwyczajnych dziewczyn, często ogarniętych obsesją piękna i operacji plastycznych. Starają się one wpasować w narzucane standardy, jednocześnie nie gubiąc przy tym części swojej tożsamości.

Miho, Wonna, Ara i Gyuri mają za sobą ciężką i niejednokrotnie traumatyczną przeszłość, która determinuje ich zachowania. To właśnie ich historie budują przed nami obraz świata, jakiego nie znamy i wprowadzają w uliczki stolicy Korei Południowej. Ich współpraca i wzajemne wsparcie to jedyny jasny punkt w świecie ogarniętym obsesją piękna.

Każda z dziewczyn jest barwną i dobrze zbudowaną postacią z bogatym życiem wewnętrznym. Każdej bardzo współczułam i życzyłam jak najlepiej, mimo że nie wszystkie podejmowane przez nie decyzje można by uznać za dobre. Warto wziąć pod uwagę fakt, że Seul znacząco różni się od europejskich standardów, stąd też nie wszystkie zachowania byłyby w naszej kulturze takie same.

Początkowe strony były dla mnie dość ciężkie do czytania, głównie przez nagromadzenie wielu obcobrzmiących nazw i wstawek koreańskich, jednak gdy już przezwyczaiłam się do takiego stylu, strony przewracały się same. Nie mogłam oderwać się od losów każdej z kobiet i chciałam poznać jak najwięcej z ich przeszłości, często ciężkiej i traumatycznej. Kiedy już skończyłam lekturę, odczułam swego rodzaju niedosytu, bo wiele jeszcze możnaby w niej zawrzeć. Ale może takie właśnie jest życie. Nie da się go zamknąć w trzystustronnicowych ramach, zawsze pozostanie coś do dopowiedzenia.

"Gdybym miała twoją twarz" to opowieść o życiu. Czasem prostym, czasem trudnym, czasem radosnym, a czasem smutnym. Jest to bardzo słodko-gorzka historia, która przyniosła mi wiele tematów do rozważań i zmusiła do wielu refleksji. Jeśli szukacie właśnie takiej lektury, dajcie jej szansę. Możnaby rzec, że nie dzieje się w niej dużo, ale to właśnie ta prostota tak mnie w niej urzekła i dlatego też bardzo wam ją polecam.

Bardzo dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu i Mova za egzemplarz tej dającej do myślenia historii.