Seryjni mordercy recenzja

Każdy z nas zapewne słyszał o najbardziej okrutnych i wynaturzonych mordercach, którzy na przestrzeni lat dopuścili się wielu makabrycznych i przerażających zbrodni. Gwałcili, torturowali, ćwiartowali, zjadali fragmenty ofiar. Stali się potworami budzącymi strach i odrazę. Ich wynaturzenie i bestialskie czyny świadczą o tym, jak zły może być człowiek. A jednak ci ludzie z jakichś powodów budzą w nas ciekawość. Często, jeszcze za życia stają się legendą a ich bestialskie czyny zapisują się na kartach historii. Ich życie to kopalnia pomysłów, z których chętnie korzystają pisarze i scenarzyści. Fascynują i przerażają jednocześnie. W czym tkwi ich fenomen? Kim byli? Jak dobierali ofiary? Dlaczego zabijali? Jest mnóstwo pytań, na które chcemy poznać odpowiedzi.

I tu z pomocą przychodzi Michelle Kaminsky, która w swojej książce „Seryjni mordercy” przybliża nam wiele faktów o znanych i mniej znanych zabójcach. Sto pięćdziesiąt pytań i odpowiedzi, dodatkowo podzielonych na sześć rozdziałów , to swego rodzaju kompendium podstawowej wiedzy o seryjniakach. Dowiemy się tu miedzy innymi o tym skąd się wzięło sformułowanie „seryjny zabójca”, który kraj jest inkubatorem takich zwyrodnialców i na jakie główne kategorie dzielą się motywy ich działania. Dowiemy się również co doprowadziło do ich schwytania i poznamy przerażającą liczbę ich ofiar. Zajrzymy w ich chore umysły, które nasiąknięte złem pchały ich do zabijania. Przekonamy się, że mordowanie i torturowanie sprawiało im satysfakcję i napawało ich dumą. Przerażające… a jednak prawdziwe.

Być może ta książka nie będzie zaskoczeniem dla osób, które od dawna siedzą w temacie seryjnych morderców. Jednak dla początkujących (takich jak ja) jest na pewno ciekawa i przerażająca. Wiele wstrząsających faktów sprawia, że włos jeży się na głowie a żołądek podchodzi do gardła. Ale to tylko moment, bo zaraz ciągnie z powrotem do lektury.

Mimo iż książka nie należy do przyjemnych i relaksujących, to czyta się ją szybko i łatwo przyswaja się zaserwowaną w niej wiedzę. Jedynie mogę się przyczepić do braku chronologii, która usystematyzowała by treść.
Polecam wszystkim o mocnych nerwach ;)