Wredny szef recenzja

Książka Wredny szef, jak większość książek, które ostatnio czytam, wyświetliła mi się na Legimi. Stwierdziłam, że tematyka nawet mi odpowiada, więc zabrałam się do lektury. Przyznam się szczerzę, że zaskoczyła mnie fabuła. W sumie nawet nie wiem czy miałam jakąś ogólną wizję książki, ale raczej wydawało mi się, że będzie to kolejny pikantny romans w stylu on-zaborczy testosteron, ona-młoda, naiwna. Jednak autorka pozytywnie mnie zaskoczyła i wykreowała ciekawe i charyzmatyczne postacie. Główną bohaterkę poznajemy w momencie gdy jej życie legło gruzach. Ukochany mężczyzna z którym miała zaplanowaną wspólną przyszłość zdradził ją. Za namową koleżanki trafia do klubu, w którym poznaje mężczyznę, z którym spędza niezapomnianą noc, która miała być nic nieznaczącym epizodem. Jednak życie lubi pisać za nas różne nieoczekiwane scenariusze i mężczyzna z baru Martin okazuje się nowym szefem Karoliny, która rozpoczyna pracę na stanowisku opiekuna klienta w jego agencji reklamowej. Od samego początku ich drogi zawodowej zaczynają pałać do siebie niechęcią i dogryzają sobie na każdym kroku. Nieporozumienia i bolesna przeszłość Martina odbija się na ich wspólnych stosunkach. Mężczyzna poraniony przez los i doświadczenie jest nieufny wobec kobiet i w każdej widzi potencjalną intrygantkę i oszustkę. Przez dłuższy czas walczą ze sobą, lecz po pewnym czasie obopólna wrogość i awersja zmienia się w nić porozumienia oraz zaczyna przekształcać się w uczucie.
Niestety przeszłość Martina nie daje o sobie zapomnieć i niewłaściwi ludzie, niedomówienia rozpościerają ciemne chmury nad kiełkującym uczuciem naszych bohaterów.
Mamy tutaj też pewną dozę humoru, m.in. z atakiem niespodziewanego zwierzęcia, czy testowaniem pewnego produktu.
Powieść umiejscowiona jest we współczesnych czasach, mamy nawet odniesienie do aktualnej sytuacji pandemicznej i nawiązanie do koronawirusa. ;)
Czy poleciłabym Wrednego szefa? Tak, jest to lektura, którą warto poznać, gdyż nie mamy tutaj książki opierającej się na typowych schematach. Poznajemy dwoje naznaczonych przez życie ludzi, którzy co chwilę potrafią zaskakiwać swoimi heroicznymi wyborami a szczególnie na pierwszy plan wybija się postać Martina, który moim zdaniem po bliższym poznaniu powinien dostać medal za całokształt.