Po prostu Anne recenzja

Ania z Zielonego Wzgórza to jest chyba jedna z pierwszych serii, które pochłonęłam, będąc małą dziewczynką. Mam do niej ogromny sentyment. Dlatego gdy dostałam propozycję przeczytania tej historii napisanej we współczesnych czasach byłam bardzo nią zaintrygowana.

Marzeniem Ani Shirley było od zawsze zostanie pisarką. I w sumie po części już tak jest, gdyż w sieci króluje jako autorka wielu fanfików. Jej pseudonim to Lady Cordelia i nikt, oprócz jej najlepszej przyjaciółki, nie wie kto się pod tym pseudonimem kryje. Gdy Ania rozpoczyna naukę na uniwersytecie poznaje swojego największego rywala z sieci. Blythe nie ma pojęcia z kim zadarł. Rywalizacja się rozpoczyna.

Po wielu mocno nieprzychylnych opiniach dotyczących tej książki, postanowiłam trochę odczekać zanim się za nią zabiorę. Podeszłam do niej bez żadnych oczekiwań, choć z tyłu głowy kołatała mi się oryginalna wersja o Ani Shirley. Oczywiście mam kilka uwag. Dlaczego jeśli wchodzimy w książce w tematy związane z lgbt to wszyscy muszą być innej orientacji niż zwykle. Nie mam z tym problemu, ale żaden z głównych bohaterów nie jest po prostu heteroseksualny. To mnie bardzo kłuło po oczach. Następną rzeczą która dla mnie jest dziwna w tych czasach to pytanie się kogoś jakimi zaimkami go określać. Słyszałam o tym, że tak trzeba postępować w stosunku do osób niebinarnych, ale nigdy się nie spotkałam z tym w rzeczywistości. Tutaj Anne od razu zauważyła, że Phil może być tego typu osobą, ale już nikomu innemu przy poznaniu nie zapytała się jak się do niego zwracać. Może jestem niedoinformowana, ale czy widać z daleka czy ktoś jest niebinarny? Nie umiem tego po prostu pojąć.. Co do samej fabuły to bym powiedziała, że była dość frywolna. Te trójkąty i zastanawianie się nad własną tożsamością były dość ciekawe. Żadna ze scen nie była niesmaczna czy wulgarna. Wszystko było subtelne i czuć było tę chemię między bohaterami. Ta powieść była niezwykle ciepła i otulająca. Tak właśnie ją odebrałam. Mimo że czuć było napięcie seksualne w powietrzu. Ale nijak mi to nie pasowało do klasyka, jakim jest Ania z Zielonego Wzgórza. To mi strasznie zgrzytało. Bo sama historia nie jest zła. Gdyby nie ogłosić tego retelingiem, myślę, że moja ocena tej książki byłaby wyższa. A najlepiej jak przekonacie się sami.