W samo południe recenzja

Lubię czytać książki, w których coś się dzieje. Musi być wartka akcja, nieprzewidywalna fabuła i dreszczyk emocji. To wszystko znalazłam w powieści Nory Roberts "W samo południe". Główna bohaterka Phoebe McNamara jest porucznikiem policji i negocjatorem. I już sam ten fakt bardzo mnie zaintrygował. Taka profesja nie zdarza się często u kobiety. Stawia wiele trudnych i niebezpiecznych wyzwań, i wymaga ogromnych poświęceń.

Phoebe w Dniu Świętego Patryka zostaje wezwana do akcji. Ma za zadanie wybić komuś z głowy samobójstwo. Tym kimś jest Joe, barman, który właśnie został wyrzucony z pracy i z mieszkania, i którego opuściła żona. Joe jest hazardzistą, okradał swojego szefa Duncana, właściciela pubów i byłego taksówkarza, który z dnia na dzień stał się bardzo bogaty.

Duncan widzi panią negocjator w akcji i jest pod ogromnym wrażeniem jej postawy, pewności siebie, energii i zdecydowania. Odwiedza ją w domu, aby porozmawiać o swoim byłym pracowniku i przynosi jej siedmioletniej córeczce Carly bukiet różowych róż, czym od razu zjednuje jej serce. Phoebe mieszka jeszcze z matką, cierpiącą na lęk przestrzeni i z przyjaciółką domu Avą.

Phoebe miała za sobą bardzo trudne doświadczenia. Jej ojciec został zamordowany, gdy miała zaledwie 5 lat, a ojczym Ruben był napastliwy, agresywny, apodyktyczny i dużo pił. Gdy miała 12 lat wpadł w szał, przez co trafiła z bratem i matką do szpitala. Gdy została negocjatorką musiała sobie radzić z zawziętym i agresywnym sierżantem Arnoldem, który nie mógł znieść faktu, że kobieta jest jego przełożonym. Za jego karygodne zachowania zawiesiła go w obowiązkach i wtedy zaczął się koszmar. Podrzucona lalka umazana czerwoną farbą, atak na klatce schodowej... Arnie został aresztowany. Prześladowania jednak nie przestały nękać Phoebe... Ktoś chciał, aby była przerażona, ktoś chciał cieszyć się jej lękiem... Szaleniec obmyślał coraz to nowe ataki. Czy Phoebe wpadnie na jego trop?

Podoba mi się charyzma i siła głównej bohaterki i urok osobisty Duncana. Przeraża mnie psychopata, który czai się na kartach książki, aby zaatakować. Powieść trzyma w napięciu, wiele sytuacji jest naprawdę groźnych. To znakomita mieszanka niepewności, sensacji i grozy, okraszona szczyptą miłości. Lekki styl, świetne wykreowani bohaterowie i trzymanie w niepewności aż do finału. To lubię.
Polecam.