Współlokatorzy recenzja

Czy wyobrażacie sobie, że moglibyście dzielić swoje łóżko z nieznajomą osobą? Książka "Współlokatorzy" pokazuje, że to możliwe! Fabuła książka rozgrywa się głównie... w mieszkaniu. A konkretniej w łóżku! Nie, nie jest to żaden erotyk. Ale po kolei. Głównymi bohaterami książki są Leon i Tiffy- młodzi ludzie nie związani ze sobą w żaden sposób, zupełnie sobie obcy, oboje jednak stojący na rozstaju dróg. Tiffy zakończyła właśnie nieudany związek, musi wyprowadzić się z mieszkania. Nie ma zbyt wiele pieniędzy, nie chce też opuszczać miasta. Leon potrzebuje pieniędzy, by pomóc swojemu bratu. Dwie zupełnie inne historie łączą Leona i Tiffy ze sobą. Leon wpada na pomysł, że może wynająć swoje mieszkanie, a konkretnie pół mieszkanie i..pół swojego łóżka! Powiedzielibyśmy - wariactwo!

Leon pracuje w szpitalu, często miewa nocne dyżury, może więc nie będzie aż tak źle.. Wkońcu przy odrobinie szczęścia lokatorzy mogą nawet się nie spotykać!
Tiffy postawiona pod murem zgadza się bez wahania. Bo w końcu co ma do stracenia? Kiedy Leon jest w pracy, Tiffy ma do dyspozycji mieszkanie, kiedy W pracy jest Tiffy- mieszkanie dla siebie ma Leon. Mają się nigdy nie spotkać, a jednocześnie dzielić ze sobą łóżko.
Przez kilka miesięcy udaje się im ze sobą mijać. Nie znają się, nie wiedzą o sobie nic. Zaczynają grę - pozostawiają sobie w mieszkaniu drobne liściki, krótkie informacje. Drobne uprzejmości, zaproszenie do poczęstowania się ciastem, życzenie miłego dnia. W końcu zapragną się poznać..

Czy dojdzie do spotkania? Czy między nimi wytworzy się więź? Czy zasady dzielenia mieszkania zmienią się raz na zawsze? Odpowiedź znajdziecie w książce.

"Współlokatorzy" to lekka i przyjemna powieść, idealna do poduszki. Czyta się ją szybko, właściwie jednym tchem. Przyjemna fabuła sprawia, że możemy oderwać się od szarej codzienności. Nie wymaga myślenia, zastanawiania się, analizowania.. pozwala odpocząć i odprężyć się. Książki tego typu doskonale sprawdzają się na urlopie, podczas opalania się na leżaku.