Zero recenzja

„Zero” autorstwa Joanny Łopusińskiej była moim drugim spotkaniem z warsztatem pisarki tej autorki, które było równie udane co pierwsze. Jako wielka fanka thrillerów, nie sądziłam, że ktoś będzie w stanie mnie zaskoczyć... Przecież znam ten gatunek na wylot... Jednak po raz drugi miałam do czynienia z naukowym thrillerem, zna ktoś może więcej książek tego typu?

Wrzesień 2012 roku, Oksford. Gorące lato dobiega końca. Dwudziestodwuletnia Ava Majewska dokonuje pozornie niemożliwego matematycznego przełomu, a wokół niej zaczynają ginąć ludzie. Tropy rozbiegają się po całym świecie: Princeton, Castel Gandolfo, Genewa, Dżudda. Wygląda na to, że i na nią ktoś bezlitośnie poluje. Chcąc dokończyć pracę nad odkryciem i przeżyć, Ava zmuszona jest uciekać. Jej tropem podążają przyjaciele, ale i wrogowie. Pytanie tylko, kto jest kim? Po której stronie stoi poróżniony z nią naukowiec i jednocześnie dawna miłość? I co wspólnego z tym wszystkim ma papa nero, czyli czarny papież, oraz przekazywane z ust do ust stare tajemnice?

Przyznam, że odrobinę obawiałam się tej lektury. Nie wiem, czy pamiętacie, ale debiut tej pani wywarł na mnie ogromne wrażenie, dlatego bałam się, że „Zero” nie pochłonie mnie tak samo jak „Zderzacz”. Pani Joanna po raz kolejny stworzyła powieść, w którą z każdą kolejną stroną wkręcałam się coraz bardziej.

Jednak na początku miała problem z ilością bohaterów oraz ilościom zwrotów akcji - Łopusińska nie próżnuje i już na samym początku wrzuca swojego czytelnika na głęboką wodę. Bardzo pomocny okazał się spis postaci, którzy odegrają kluczową rolę w fabule - pomogło mi to w pewnym stopniu pojąć kto jest kim.

„Zero” to jedna z tych książek, w których czeka na Was wiele fragmentów pełnych fachowego języka. Bardzo dziękuję autorce, że postarała się - każdy naukowy termin - wyjaśnić najprościej jak tylko się da. Z czasem przywykniecie do tego i zrozumiecie - tak jak ja po czasie - że jest to cecha, która wyróżnia powieść tej autorki spośród innych książek na rynku.

„Zero” jest książką napisaną w ciekawy sposób, styl pani Joanny jest bardzo przyjemny dla oka. Jak już jesteśmy w temacie autorki, chciałabym jej pogratulować wiedzy dotyczącej fizyki, czy matematyki oraz podziękować za ogrom pracy, którą musiała włożyć w tę historię. Pani Joanno, spisała się pani na medal!

Jeśli chodzi o akcję, to tutaj jej Wam nie zabraknie! „Zero” to istny rollercoaster emocji. Co chwilę będą czekać na Was zaskakujące momenty, a krótkie rozdziały sprawią, że bardzo szybko dojdziecie do ostatniej strony tej pozycji.

Czy książkę polecam? Pomimo niezbyt udanego początku, muszę przyznać, że „Zero” to jedna z tych pozycji, którą każdy fan thrillerów powinien poznać. Mogę Wam obiecać, że zakończenie wbije Was w fotel!