Królowa lalek recenzja

Czytanie „Królowej lalek” to była prawdziwa uczta, pełna emocji. Piotr Górski zabrał nas do Gdańska, na czwarte już spotkanie z komisarzem Sławomirem Krukiem z Komendy Wojewódzkiej.

Autor kontynuuje wątek psycholog policyjnej Moniki Paczulskiej, która jest ofiarą przemocy domowej. Sprawcą jest jej mąż, który znęca się nad nią fizycznie i psychicznie. Klasyczny psychopata, na dodatek jest podkomisarzem policji i prowadzi wspólnie ze Sławkiem Krukiem śledztwo w sprawie zabójstwa Lidii Rudzkiej. Paczulski prowadzi również swoją grę z Krukiem. Chce się na nim zemścić, ponieważ odkrył, że znęca się nad żoną. Aby dobrze zrozumieć ten wątek, należy przeczytać trzeci tom serii „Krewni”, gdzie zaczyna się cała historia z psycholog policyjną.

Piotrowi Górskiemu należą się wielkie wyrazy uznania za wprowadzenie wątku przemocy domowej wobec policjantki oraz stosowanej przez policjanta. Takie historie zdarzają się naprawdę. Kiedy czytałam sceny, dialogi, jak podkomisarz Paczulski znęca się psychicznie nad żoną, to ciarki chodziły mi po plecach.

Znakomicie oddany mechanizm manipulacji psychologicznej, wyrachowanie i perfidia w torturach wobec słabszej jednostki. Jeśli ktoś spotka na swojej drodze prywatnej, czy zawodowej psychopatę, to jedyną formą ratunku jest ucieczka lub zmiana pracy. Psychopata nigdy się zmieni. Dzięki temu, że Piotr Górski świetnie przedstawił sposób działania takiego typa w powieści kryminalnej, które są popularne, może więcej osób pozna ich sposób działania.

„Królowa lalek” to jedna z lepszych polskich powieści kryminalnych, jaką przeczytałam w tym roku.

Świetny warsztat pisarski. Komisarz Kruk powoli prowadzi swoje śledztwo, poznajemy kolejne fakty z życia ofiary, by wszystkie elementy układanki ułożyły się w całość. Ciekawe postacie - mąż Rudzkiej, psychiatra, które ma swoje ciemne sekrety, bandyta, który prowadzi obecnie legalne interesy, agent Interpolu, który nie jest uczciwy i chce zaszkodzić Krukowi.

Książkę znakomicie się czyta. Dostaliśmy do ręki rasowy kryminał. Zakończenie książki pozwala mieć nadzieję, że to nie będzie ostatnie spotkanie z komisarzem Sławomirem Krukiem. Mam nadzieję, że autor ma ciekawe pomysły i pisze już kolejną cześć. Polecam.