Cztery liście koniczyny recenzja

Jeśli szukacie lekkiej lektury, na oderwanie się od nużącej teraz codzienności jest to idealna książka dla was. Zdecydowanie odpręża i relaksuje swoją prostotą. Nie wymaga dużego skupienia. Niektóre momenty poruszają, aczkolwiek muszę przyznać, że są bardzo pouczające. Książka uczy, że każde dobro zostanie wynagrodzone, a wrażliwość, nawet w XXI wieku nie jest wadą, tylko niezwykłą zaletą, na którą stać, tak jak wiemy z doświadczenia, coraz mniej ludzi.

Muszę przyznać, że nie mogłam oderwać się od lektury przez cały dzień. Fabuła nie jest oklepana, na jaką szczerze się wydaje od pierwszych stron, bo myślałam, że po kilku linijkach tekstu odgadłam zakończenie, tylko wbija w niektórych momentach w fotel i to mocno. Przy końcowych stronach prawie dostałam palpitacji serca. Oprócz tego jest bardzo przyciągająca i oryginalna. Autorka świetnie przedstawiła nam swój pomysł. Ba, sam pomysł był świetny, a wykorzystany został jeszcze lepiej.

W dodatku utwór ten zdecydowanie poprawił mi humor. Nie wiem dlaczego. Być może emanuje od niego aura dobra, przypomina, że na świecie są jeszcze hojni ludzie. Albo po prostu jest to wspaniale napisana powieść. Tak czy siak, brawa dla autorki.

Postacie, chociaż nie jest ich dużo, są dokładnie opisane, ich uczucia są realne. Doskonale została podkreślona wrażliwość głównej bohaterki, chociaż szczerze wątpię, że ktoś mógłby się podjąć takich spontanicznych decyzji w kilka sekund jak ci bohaterowie. Wszystko jest jednak możliwe, nie zapominajmy o tym. Osobiście, moim ulubionym bohaterem był pacjent — pan Antoni. Nie będę tu o nim wiele pisać, bo myślę, że samodzielnie powinniście odkryć jego losy, ale ma świetne poczucie humoru. W ogóle, w całej tej książce poczucie humoru jest na wysokim poziomie.

Podobało mi się, że w książce nie było żadnych zbędnych opisów, tylko same konkrety, więc pewnie dlatego tak bardzo mnie zainteresowała od pierwszych stron.

Rozdziały nie są długie, powieść nie jest nużąca. W całym dziele nie trafiłam na żaden nudny moment. Po prostu w tym przypadku pochłania się wszystkie słowa wydrukowane na papierze, tracąc poczucie czasu i rzeczywistości..

Po więcej zapraszam tutaj: https://www.czytelnika.pl/2021/03/cztery-liscie-koniczyny-weronika-tomala.html