Cztery ciotki i trup recenzja

Nie jestem pewna, czego dokładnie spodziewałam się po tej pozycji, ale gdzieś tam stawiałam ją na równi z kryminałami naszej rodzimej Marty Matyszczak będącymi połączeniem powieści detektywistycznych z komedią. Zamiast tego jest to raczej mieszanka romansu, społecznych komentarzy na temat kultury azjatyckiej, satyry, opery mydlanej i thrillera. I bynajmniej nie jest to fantastyczna mieszanka.

Historia jest niemożliwa od samego początku, a potem staje się jeszcze bardziej. Każda scena, rozpatrywana z osobna, ma sens. Ale nie układa się w jedną, spójną całość. W jednej chwili Meddy biega po okolicy ukrywając zwłoki, potem pojawiają się jej apodyktyczna mama i ciotki, a później jak gdyby nigdy nic Meddy całuje się ze swoim byłym. I to po prostu kręci się w kółko.

Nie pomaga to, że traktowanie każdego pomysłu w książce jest przesadne, więc trudno jest traktować go poważnie. Ciocie są karykaturami kultury azjatyckiej w najbardziej przerysowanej i zgrzytliwej formie. Nawet ukrywając zwłoki, jedyne, na czym im zależy, to pobożność i szacunek dla starszych. Jedna nawet rzuca się na tai chi za każdym razem, gdy jest zestresowana, w samym środku dowolnej sceny.

A każda, dosłownie każda postać to nic innego jak jednowymiarowy stereotyp doprowadzony do skrajności. Meddy jest tak posłusznym azjatyckim dzieckiem, że jest kompletną popychadłem. Nie może nawet poruszyć tematu wyprowadzki z domu, mimo że ma dwadzieścia sześć lat. A Nathan jest typowym zadurzonym byłym chłopakiem, który wciąż tęskni za Meddy i wszędzie za nią chodzi jak szczeniak. W s z y s c y są tak do bólu przewidywalni.

Było kilka scen, które wywołały u mnie uśmiech lub śmiech. Ale jeśli się nad tym zastanowić, nie mają one sensu jako całości. W pewnym momencie Meddy nawet komentuje, jak nierealistyczne jest wszystko, a ja wtedy pomyślałam, że po raz pierwszy w całej tej książce przeczytałam coś sensownego.

Jeśli zamierzasz podejść do tej historii, jedynym sposobem, aby zrobić to pomyślnie, jest zawieszenie wszystkich niedowierzań. Niezależnie od tego, jaki chaos panuje na stronach, musisz po prostu skinąć głową i go zaakceptować. Ludzie zachowujący się całkowicie bezsensownie? Zaakceptować. Przypadkowe sceny miłosne? Tak, po prostu wpuść to wszystko, a będziesz się dobrze bawić. Akceptacja jest słowem dnia podczas czytania tej książki.