Czerwień recenzja

„Czerwień” to pierwszy tom trylogii „Kolory zła” i moje pierwsze spotkanie z jej autorką, Małgorzatą Oliwią Sobczak. Czy udane?

Rok 2013, jeden z zimnych,szarych i nieprzyjemnych marcowych dni. Na piaski sopockiej plaży morze wyrzuca okaleczone ciało młodej dziewczyny. Kto ją zabił i dlaczego? Na te pytania odpowiedzi będzie szukał prokurator Leopold Bilski wraz z zespołem. Podczas dochodzenia wpadają na trop sprawy sprzed 17 lat, ciało zamordowanej wtedy dziewczyny również znaleziono na plaży, a zwłoki były okaleczone w identyczny sposób. Obie kobiety były do siebie łudząco podobne. Sprawcy zabójstwa nigdy nie odnaleziono, a całą sprawę bardzo szybko umorzono. Bilski jeszcze nie przeczuwa co odkryje zagłębiając się w sprawę sprzed lat..

„Czerwień” to rasowy kryminał, który z każdą kolejną stroną wciąga coraz bardziej, a kolorytem przypomina duszne i senne kryminały skandynawskie. Fabuła osadzona w czasach współczesnych przeplata się z wydarzeniami z lat 90-tych. Sobczak doskonale oddała specyficzny klimat tamtego okresu, odwołując się do modnej muzyki czy znanych lokali z tamtych lat- Cristala, Maxima, Spatifu. Ostrą kreską nakreśliła obraz ówczesnej sopockiej mafii, jej brudne interesy, struktury i hierarchię. Jedną z czołowych postaci z tego kręgu w książce poprzez analogie możemy powiązać z prawdziwą postacią, ówczesnym bossem mafijnego podziemia. Autorka z dużą finezją i bez zbędnego moralizowania ukazała również próbę wyrwania się jednej z bohaterek z tego zaklętego kręgu.

Ogromnym atutem książki są niewątpliwie budujące atmosferę opisy samego Sopotu po sezonie- ciemnego, niepokojącego i groźnego, gdzie ołowiane chmury nieprzepuszczające słońca i zimny, przenikający wiatr wzmagają poczucie zagrożenia. Bohaterowie są wyraziści i niejednoznaczni, przez co bardziej ciekawi, zaplątani we własnych emocjach. Tempo akcji i narracja poprowadzone bardzo dobrze, a cała fabuła dopracowana i spójna. Zatem gorąco polecam fanom gatunku i już cieszę się na przeczytanie kolejnej części.