Czerwień recenzja

„ W kryminalistyce wszystkie zbiegi okoliczności są nieprzypadkowe. To uporządkowana sekwencja, która pomaga zinterpretować zdarzenia.” (str.323)

Jest to pierwsza powieść kryminalna autorki. Wywiązała się z tego zadania znakomicie. Wiem, że są jeszcze trzy części. Świetnie oddany klimat Trójmiasta lat dziewięćdziesiątych i współcześnie. Kapitalnie wykreowani bohaterowie, którzy wykonywali to co najbardziej ukochali. Działalność mafii. Napięcie trzymające do samego końca.

Dwie dziewczyny padły ofiarami morderstwa w odstępie 17 lat. Dziewczyny były podobne do siebie i z wyglądu, charakteru i talentu muzycznego. Utopione i okaleczone w ten sam sposób. Współcześnie śledztwo prowadził prokurator Leopold, oddany swojej pracy całkowicie. Wybrał trudny zawód. Trzeba było w nim mieć stalowe nerwy i trzymać na wodzy swoje emocje. Była to pierwsza, poważna sprawa w jego karierze.

Prokurator postanowić przyjrzeć się bliżej sprawie morderstwa popełnionemu 17 lat temu. Wiele rzeczy było wspólnych w obu przypadkach. Sprawa go coraz bardziej intrygowała i pochłaniała. Dostrzegł też powiązania z mafią działającą na Wybrzeżu. Mimo, że zatrzymano podejrzanego o popełnienie morderstwa intuicja podpowiadała mu by iść tropem morderstwa popełnionego wcześniej. Czasem prokuratorowi puszczały nerwy i działał pod wpływem emocji.

Sędzia rodzinny Helena przeżyła tragedię, która wpłynęła na jej późniejsze losy. Miała ciężkie życie. Ojciec podejmował za nią wszystkie decyzje. Nie miała prawa do własnego zdania. Kochała człowieka, którego nie pozwolił poślubić ojciec. Dopiero po latach odważyła przeciwstawić się ojcu i zmienić swoje życie. Helena nie była dobrą matką. Nie interesowała się życiem córki, nic nie wiedziała o jej życiu i problemach z jakimi się jej latorośl borykała. Później przyszedł żal i wyrzuty sumienia, ale było za późno.

Kazimierz był patologiem. Uwielbiał swój zawód. Podniecał go i ekscytował. Był perfekcjonistą i pedantem w swojej pracy. W młodości był związany z Heleną, jednak ten związek nie przetrwał. Każde z nich poszło swoją drogą, jednak para spotykała się na intymne chwile.

Monika córka Heleny z brzydkiego kaczątka wyrosła na piękną dziewczynę. Była adorowana przez wielu chłopaków, jednak związała się z o wiele starczym od siebie mężczyzną, który po czasie okazał się sadystą związanym z mafią. Monika wplątała się w ciemne interesy i coraz bardziej się pogrążała zadając się z niewłaściwymi ludźmi. Nie widziała wyjścia z sytuacji w której się znalazła.

Drogi wszystkich bohaterów się krzyżują. Wszyscy pragnęli znaleźć mordercę dziewczyn. Różne były metody ich postępowania. Autorka tak sprytnie manipulowała fabułą, że do samego końca nie wiadomo było kto był mordercą. Większość moich tropów okazywała się fałszywa. Aż w końcu wszystko się wyjaśniło. Lektura warta polecenia.