Przesilenie recenzja

"Przesilenie" Dawida Adriana Ś. to książka, której poświęciłem ostatnie dni. Miałem tutaj nadzieję na książkę wciągającą, zachwycającą, skłaniającą do refleksji... Ale czy otrzymałem to, co chciałem? Nie do końca...
Dlaczego tak mówię? Ponieważ książka była ciekawa i sprawiała, że warto było zastanowić się nad nią przez jakiś czas, ale zabrakło tutaj elementów, które by mnie wciągnęły... Które sprawiłyby, że się zachwycę "Przesileniem" , zapamiętam je na długo i będę polecać je znajomym... Tego tutaj nie było :(
W książce spotykamy się z Sebastianem, który nie ma w życiu lekko. Ma on swoje problemy, z którymi musi się zmagać. Już na początku książki poznajemy ciekawą, lecz nierealną, postać - Anioła Śmierci. Brzmi dziwnie? Też tak myślałem. Ale mimo wszystko było to doświadczeniem zaskakującym. Jak to możliwe, że na drodze bohatera pojawia się postać, która przepowiada mu śmierć?
Ale ten początek jest wstępem do głównego tematu, który autor chce nam zaprezentować i przedstawić na swój sposób. Chodzi tutaj o pokazanie, że nie warto gonić za tym, co "ważne" czyli za pieniędzmi, awansem w pracy, byciem we wszystkim najlepszym i tak dalej. Powinniśmy cieszyć się z życia i czerpać z niego garściami. Tak, aby w pewnym momencie móc sobie powiedzieć "Wykorzystałem ten czas najlepiej jak mogłem". Chyba każdy z nas chciałby móc tak sobie za X lat powiedzieć, a nie żałować, że nie zrobiłem tego czy tamtego? Główny bohater po spotkaniu z wcześniej wspomnianym Aniołem Śmierci właśnie przechodzi taką metamorfozę i zaczyna żyć pełnią życia. Ma z tyłu głowy, że jego dni są policzone, więc zamierza wykorzystać je w 100 procentach.
Ten Anioł Śmierci jest dla nas tylko przenośnią. Dlaczego? Ponieważ każdy najmniejszy gest, poznanie nowej osoby czy wybranie danego kierunku szkoły/studiów może być impulsem do zmiany podejścia do życia, otworzenia się na nowe. W końcu nie warto być jednym z wielu. Znacznie lepiej jest być kimś wyjątkowym, a przede wszystkim być SOBĄ.
Podsumowując, "Przesilenie" to książka ciekawa i warta przeczytania, ale dość szybko uleci nam z głowy, gdyż zabrakło czegoś WOW.
Stąd moja ocena wynosi 6/10.