Ocalić syna recenzja

"Czasem przebaczamy mordercom, ale nigdy pedofilom" – to stwierdzenie cały czas we mnie rezonuje.

"Ocalić syna" to thiller psychologiczny, który opowiada historię życia nastolatka Noah – wzorowego ucznia, mistrza w pływaniu i ulubieńca całego miasteczka, który pewnego dnia wyznaje matce mroczny, skrywany sekret. Od tego momentu cała rodzina doświadcza trudnych i bardzo bolesnych przeżyć. Noah zostaje skazany na 18 miesięcy zamknięcia w ośrodku resocjalizacyjnym; rodzice Noah – Adrianne i Lucas w poszukiwaniu sposobu na pogodzenie się z zaistniałą sytuacją podejmują trudne decyzje, które rzutują na późniejsze losy całej rodziny.

Lucinda Berry daje nam do ręki bardzo mocny thiller, który porusza ogrom trudnych spraw, prowadzi nas do głębin zaburzonej relacji pomiędzy rodzicem a dzieckiem, prowokuje do przemyśleń i podejmowania właściwych decyzji w świetle przeczytanej opowieści, przeprowadza przez meandry ludzkich zachowań często bardzo stereotypowych...

Miłość matki do dziecka!
Trudne, niezrozumiałe decyzję ojca! Reakcje na zaistniałą sytuację!

To książka ważna i bardzo potrzebna, choć mega trudna w emocjach. Czytałem ją z zapartym tchem i krwawiącym sercem; była to moja żmudna wędrówka przez ciemny tunel w całkowitej ciemności i samotności; z nadzieją na drugą szansę. Wraz z Adrianne rozpaczliwie pragnąłem nowego początku. Próbowałem postawić się w różnych sytuacjach i spojrzeć na to z różnych perspektyw.

Jak ojciec ogromnie przeżywałem sytuację jaka się wytworzyła pomiędzy rodzicami Noah – próbowałem postawić się w ich sytuacji, zrozumieć ich zachowania, towarzyszyć im przy podejmowaniu trudne decyzji. I zadawałem sobie te same pytania: "Jak mogłam żyć z nim pod jednym dachem przez tyle lat i nie zauważyć, że coś jest z nim nie tak. Zachodziłam w głowę, czy nie było jakiś wskazówek, które przeoczyłam, znaków, których nie chciałam widzieć lub które zbagatelizowałam".

Jako ojciec próbowałem towarzyszyć Noah w jego mierzeniu się z rzeczywistością po wyznaniu prawdy. "(...) w jego oczach nie było żadnych emocji, a słowa nie niosły ze sobą ani odrobiny ożywienia. Nie ekscytował się niczym". Temu byciu razem towarzyszył ogromny ładunek emocjonalny – próbowałem zrozumieć, chciałem pomóc. Rozpadałem się na kawałki. Przełykałem łzy, zaciskałem zęby, prostowałem się w fotelu.

Książka zaskakuje swoim zakończeniem. Otwiera oczy, pokazuje szerszy kontekst – dziękuję za to Autorce, gdyż pomogło mi to zrozumieć pewne wcześniejsze zachowania i podjęte decyzje. Na pewno ta historia zostanie ze mną na bardzo...

Za egzemplarz książki dziękuję wydawnictwu @wydawnictwofilia @filiamrocznastrona #współpraca. A was zapraszam do sięgnięcia po tę książkę i zagłębienia się w mroczne przestrzenie ludzkiego umysłu, by przez pryzmat historii Noah i jego rodziny spojrzeć na siebie...