Gorączka o świcie recenzja

Historia opowiedziana w książce zaczyna się tuż po II Wojnie Światowej. Oto młody Żyd węgierski, więzień obozu koncentracyjnego, który cudem przeżył, ale ma zrujnowane zdrowie, jedzie do Szwecji na leczenie. Tam lekarze mówią mu, że ma zaawansowaną gruźlicę i tylko pół roku życia przed sobą. Wtedy wysyła ponad sto listów o tej samej treści do młodych Węgierek, które losy wojny rzuciły do Szwecji; chce bowiem jeszcze przeżyć miłość i szybko się ożenić. I cała treść książki to w gruncie rzeczy losy korespondencyjnej znajomości z jedną z owych Węgierek.

Tak naprawdę jest to opowieść o niepohamowanej żądzy życia ludzi, którym udało się przetrwać piekło wojny i którzy chcą zapomnieć, zostawić za sobą potworności, przez które przeszli. O ich straszliwym apetycie na życie, na seks, o ich głodzie miłości i szczęścia. To też opowieść o sile optymizmu i mocy miłości, która może zwyciężyć śmierć.

To też książka o trudnym technicznie romansie: dwoje ludzi oddalonych od siebie setki kilometrów w czasach bez smartfonów i Internetu (były kiedyś drogie dziatki takie czasy) może tylko korespondować listownie, nawet nie są w stanie zatelefonować do siebie czy przesłać swoich fotografii, zatem spotkanie w `realu' mogło być i było raczej wstrząsające. Poza tym otoczenie nie ułatwiało naszej parze życia, sprzeciwiając się ich miłości, trzeba było naprawdę dużej determinacji, aby być ze sobą. O tym, że im się udało, świadczy postać narratora, ich syna, bo Gardos pisze o swoich rodzicach...

Książka z czasem staje się powtarzalna, bohaterowie robią te same rzeczy: piszą listy, leczą się, starają się spotkać ze sobą, niezbyt to ekscytujące prawdę mówiąc. Jakoś w czasie lektury rzecz ta kojarzyła mi się z książką Hena „Nikt nie woła”, tam też była pięknie opisana miłość w trudnych czasach, z tym że Hen literacko i kompozycyjnie dużo lepszy jest.

Dostaliśmy więc piękną i wzruszającą książkę o miłości, która przezwycięży wszelkie przeszkody. To niewielkie dzieło jest trochę jak harlekin, ale to przecież historia oparta na faktach, no cóż, czasami życie przerasta harlekina...