Mroczne dzieje Elizabeth Frankenstein recenzja

Elizabeth Lavenza nie ma lekko w życiu. We wczesnym wieku została sierotą, a kobieta która miała się nią opiekować stosowała wobec niej przemoc.
Elizabeth chce tylko jednego: bezpiecznego schronienia.
Dziewczynka niespodziewanie trafia do domu Frankensteinów, a tam poznaje Victora, chłopca samotnego, poważnego, bez przyjaciół…
Elizabeth zaprzyjaźnia się z Victorem, przekonuje całą jego rodzinę, że jest niezastąpiona.
Dziewczyna jeszcze nie wie jaką będzie musiała zapłacić cenę za to, by stać się częścią familii Frankensteinów.

Byłam sceptyczna do tej powieści, obawiałam się że pisarka stworzy parodię wcześniejszej historii o Frankensteinie, na szczęście pomyliłam się…

Monstrualna fabuła, która przeraża, zasmuci, będzie nawiedzać w koszmarach…

Autorka zaprowadza nas do umysłu Elizabeth Lavanzy, do jej wspomnień, żalów, uczuć często tak adekwatnych, że można samemu się pogubić.
Poznajemy bohaterkę jako dziewczynkę, stajemy się towarzyszem młodej kobiety, która widziała w życiu nie mało.
Obserwujemy jak obchodzi się z humorami, dziwactwami Victora. Dostrzegamy, że Lavenza wykorzystuje ludzi wokół siebie, a kłamstwa przychodzą jej z łatwością.

Czekamy na zaskoczenie, które wbije nas w fotel, niestety powieść chociaż budzi grozę, jest przewidywalna, a zakończenie niesatysfakcjonujące.

W książce jest opisana ironia losu. Ktoś, kto kiedyś rozpaczliwie pragnął żyć, a teraz wie, że jedyną drogą do wolności jest śmierć.
Nie możemy obejść się wrażeniu, że to wszystko to kara, a spirala przemocy dopiero się nakręca.

Dantejska historia skłaniająca do refleksji.
Trzeba mocno się zastanowić, czy warto przekładać swoje dobro, nad dobrem innych.