Reputacja niegrzecznej dziewczyny recenzja

Gdy jesteśmy nastoletnimi ludźmi, nie zastanawiamy się nad tym, jak nasze zachowanie może wpłynąć na przyszłość. Kiedyś mówiono, że łatwo sobie zepsuć opinię, gorzej ją potem naprawić. Zwracano nam uwagę, że czegoś nie wypada zrobić, ostrzegano przed zszarganiem sobie swojego wizerunku, bo raz przyklejoną łatkę trudno oderwać. Mając naście lat chcemy się bawić, robić szalone rzeczy, nie licząc się z tym, co mówią o nas inni. Tymczasem, mimo że czasy się zmieniły, jednak nie zmieniły się pewne zasady. W dorosłym życiu może zdarzyć się tak, jak u bohaterów książki „Reputacja niegrzecznej dziewczyny”, że przeszłość znacząco dała o sobie znać.

Evan Hartley zawsze był i jest postrzegany, jako ktoś, kto wciąż pakuje się w kłopoty, nie potrafi utrzymać nerwów na wodzy, a do tego bardzo łatwo daje się sprowokować do bójki, Do tego dochodzi nadużywanie alkoholu, częste imprezowanie i brak stabilizacji, zwłaszcza w sferze uczuciowej. W szaleństwach młodzieńczych lat, od dzieciństwa towarzyszyła mu Genevieve West, z którą potrafili wpadać na zwariowane pomysły, a do tego z czasem zaczęło ich łączyć uczucie wykraczające poza przyjaźń. Niestety, wydarzenia sprzed roku stały się przyczyną nagłego wyjazdu dziewczyny z rodzinnego miasteczka. Zrobiła to bez wyjaśnień, pozostawiając wszystko za sobą i układając sobie życie w Charleston. O ich znajomości mogliśmy szczątkowo przeczytać w pierwszym tomie pt.: „Kompleks grzecznej dziewczynki” przy okazji śledzenia losów brata Evana, Coopera, więc można było się spodziewać, że autorka poświęci temu wątkowi osobną opowieść. Teraz Cooper i Mackenzie pojawiają się również w „Reputacji niegrzecznej dziewczyny”, ale już jako postacie drugoplanowe, lecz to wystarczy, by dowiedzieć się, co u nich słychać.

Gdy Genevieve ponownie pojawia się w Avalon Bay, nie spodziewa się, że spotkanie z byłym chłopakiem namiesza w jej życiu. Ona postanawia podejmować rozsądne decyzje, stronić od alkoholu, a przede wszystkim unikać kłopotów z udziałem Evana. Jednak w tak małej społeczności nie jest to łatwe. Okazuje się, że nadal między nimi aktywna jest chemia, która sprawia, że trudno ją ignorować.

Fakt, że Cooper i Evan są braćmi sprawia, że ich losy się przeplatają, a tym samym w ich życie wkracza Genevieve. Niektóre fakty z ich wcześniejszych perypetii zostały umiejętnie przybliżone, więc jeżeli ktoś nie czytał pierwszej części „Avalon Bay”, nie będzie miał problemów z odnalezieniem się w obecnej historii. Pani Elle Kennedy umiejętnie potrafi zaangażować w akcję wszystkie pojawiające się postacie, bez względu na to, czy jest to osoba drugoplanowa, czy wiodąca.


Mimo że tytuł sugeruje problem z reputacją dziewczyny, to zmiany wizerunku bardziej wymaga Evan. Genevieve już od roku pracuje nad sobą i stara się nie popełniać błędów młodości. Evan to wciąż duży chłopiec w ciele dorosłego mężczyzny, który jest gotowy wiele zrobić, by zdobyć serce ukochanej dziewczyny. Jednak, jak się okazuje, wydorośleć nie jest tak łatwo.

Pani Ella Kennedy ujęła mnie swoim stylem, który nie jest męczący, gdyż emanuje lekkim humorem i charakterystycznymi postaciami. Kolejne sceny następują po sobie dosyć szybko, więc i czytanie przebiegało bez problemów. Drugi tom dorównuje stylem i odpowiednim tempem pierwszemu tomowi, wiec czytało się go równie szybko. Jest to wprawdzie opowieść z nieco innym klimatem, bo bohaterowie wywodzą się z tego samego środowiska, czyli mieszkańców Avalon Bay, ale charakter i sposób prowadzenia fabuły jest taki sam. Osobiście lubię ten rodzaj prowadzenia uwagi czytelnika, bez zbędnych długich wywodów, chociaż przemyśleń i dylematów tutaj nie brakuje. Dotyczą one nie raz tego, co działo się w przeszłości, więc poznajemy epizody z dzieciństwa i młodzieńczych szalonych lat Evana i Genevieve. Motywem przewodnim jest oczywiście miłość, która z młodzieńczej i szalonej, zmienia się w bardziej dojrzałą, która motywuje do działania, ale wymaga wzięcia odpowiedzialności za swoje czyny.

„Reputacja niegrzecznej dziewczyny” to bardzo przyjemna lektura, z lekkim podtekstem erotycznym, ale nie ma zbyt dużo tego rodzaju scen. Raczej fabuła skupia się na uczuciach bohaterów i próbie naprawienia błędów z młodości.

Akcja obraca się wokół perypetii miłosnych, ale nie tylko, bo poruszane są w niej też ważne, życiowe problemy i dylematy młodych ludzi, dotyczące np. relacji rodzinnych, braterskich i przyjacielskich, a przy wnikamy w klimat małomiasteczkowej społeczności, w której nic się nie ukryje. Przebywamy w środowisku młodych ludzi wieku około 20+, którzy spędzają ze sobą dużo czasu, najczęściej na plaży, gdyż bracia Hartley mają dom położony na takim terenie.

To opowieść emanująca młodością, przywołująca czas beztroski, który w pewnym momencie dociera do granicy, za którą czeka dorosłość, a to oznacza traktowanie życia poważnie. Zawarta w niej historia zwraca uwagę na to, że w pewnym momencie przychodzi taki czas, gdy trzeba spojrzeć w przyszłość bardziej dojrzale. Jednak okazuje się, że najpierw trzeba wiedzieć, czego się chce. Jednym wydaje się, że są na dobrej drodze, niektórym ludziom trudno wyjść poza stereotypy, a innym trudność sprawia pokonywanie swoich słabości. To zatem opowieść o dojrzewaniu, odkrywaniu swoich dobrych stron i rozwoju własnej osobowości. Jeżeli czegoś bardzo chcemy, to żadne trudności nie są w stanie nam udaremnić zdobycia celu, gdyż jak wiadomo: dla chcącego nie ma żadnych przeszkód.

Książkę przeczytałam, dzięki współpracy z wydawnictwem Zysk i S-ka