Dom orchidei recenzja

"Dom orchidei" to debiutancka powieść Lucindy Riley. Choć przeczytałam większość książek tej autorki, trudno mi uwierzyć, że jej pierwsza powieść jest równie dobra, jak kolejne.

Fabuła opiera się na rodzinnych tajemnicach, które sięgają wielu lat wstecz. Julia Forrester, znana pianistka, spędziła dzieciństwo w Wharton Park, gdzie jej dziadek pracował jako ogrodnik w przepięknej rezydencji na angielskiej wsi. Gdy dorosła Julia zmagała się z życiową tragedią, postanowiła wrócić do spokojnej krainy dzieciństwa. Na miejscu zastała jednak zrujnowaną posiadłość.

Obecnym właścicielem rezydencji jest Kit Crawford, który planuje jak najszybciej ją sprzedać. Podczas prac remontowych robotnicy znajdują pamiętnik z czasów II wojny światowej, napisany przez syna ówczesnego właściciela majątku. Dzięki niemu oraz babci Julii Julia i Kit przenoszą się w czasie do świata Olivii i Harry’ego Crawfordów, odkrywając historię nieszczęśliwej miłości angielskiego arystokraty. Opowieść babki Julii, która kiedyś była pokojówką w Wharton Park, ujawnia bolesną historię zdrady, kłamstwa i cierpienia, które na zawsze splatają losy dwóch rodzin.

To piękna i poruszająca opowieść, dzięki której odbyłam podróż w czasie i przestrzeni, odwiedzając dwa kontynenty: pachnącą kwiatami Tajlandię oraz Anglię i Francję na starym kontynencie. Razem z bohaterami cieszyłam się ich radościami i wzruszałam się w chwilach ich cierpienia z powodu strat. Byłam świadkiem ich miłości, a także bólu z powodu rozstań i rozłąki. Książka ta przynosi bogactwo emocji, zarówno tych pozytywnych, jak i tych pełnych bólu i cierpienia. Opisy przyrody i otoczenia są tak żywe, że czułam jakbym naprawdę spacerowała po ogrodach Wharton Park czy odkrywała egzotyczne zakątki Tajlandii.

Lucinda Riley z niezwykłą zręcznością łączy elementy powieści historycznej, romansu i dramatu rodzinnego, tworząc wielowarstwową narrację, która trzyma w napięciu. Postaci są skomplikowane i pełne życia, z własnymi marzeniami, lękami i tajemnicami. Julia i Kit są bohaterami, którym łatwo kibicować, ich zmagania i rozwój emocjonalny są autentyczne i wzruszające. Równie interesujące są retrospekcje dotyczące Olivii i Harry'ego, które dodają głębi i kontekstu współczesnym wydarzeniom.

Jednak to, co najbardziej porusza w tej powieści, to uniwersalność jej tematów: miłość, strata, przebaczenie i odkupienie. Każda strona przypomina, że nasze życie jest splecione z życiami innych, że przeszłość ma niezmierny wpływ na teraźniejszość, a tajemnice, nawet te najskrytsze, prędzej czy później wychodzą na jaw.

"Dom orchidei" to nie tylko opowieść o odkrywaniu rodzinnych sekretów, ale także o sile ludzkiego ducha i o tym, jak przeszłość może nas ukształtować. Polecam ją każdemu, kto szuka głębokiej, emocjonującej lektury, która poruszy serce i umysł.