Dziedzictwo ognia recenzja

Po drugim niezbyt wciągającym tomie "Szklanego Tronu" przyszła pora na kolejny. Zniechęcona bohaterami "Korony w mroku" nie miałam jakiś wielkich oczekiwań po "Dziedzictwie Ognia". I bardzo się myliłam.

Celeana wyrusza do Wendlyn, który może odkryć przed nią karty swojej przeszłości. Tam pastwi się nad sobą, aż w końcu trafia pod skrzydła (dosłownie!) Rowana. Jest on Fae podległym jej ciotce- Meave. Dziewczyna ma nadzieje, że uda się jej wyciągnąć od krewnej informacje o kluczach Wyrda. Ale rodzinne korzenie nie oznaczają, że zabójczyni dostanie wszystko na tacy- ma wytrenować swoje moce i zaprezentować je.
W tym samym momencie w Rifthold pojawia się krewny Celeany, a na dworze zawiązują się sojusze przeciwko królowi. Chaol i Dorian stają nie przed byle jakim dylematem.

O ile w poprzedniej części dziedziczka Terresanu irytowała mnie swoim zachowaniem, tak w tym tomie przeszła ogromną zmianę. Z obwiniającej się o wszystko królewskiej zabójczyni powoli przeistacza się w dojrzałą, przyszłą królową. Jest to etap powolny, nic nie dzieje się bez przyczyny i to bardzo mi się podobało. Momentami bardzo jej współczułam- praktycznie wszyscy jej bliscy byli martwi.

Interesująca jest też jej relacja z Rowanem- to nie była typowa relacja hate-love, ale budowanie wzajemnego szacunku.

Zawsze intrygowała mnie przeszłość Celeany oraz to czemu odrzuca swoją tożsamość i w tej części dostaje bardzo dużo informacji na ten temat.

Z kolei Chaol wylądował między młotem, a kowadłem. Poświęcił całe swoje życie, by bronić króla. Teraz o zgrozo! musi dokonać wyboru- być wiernym słusznej sprawie czy władcy? To na pewno nie jest prosta i łatwa decyzja, a mężczyzna często się miota. Dodatkowo chyba nie jest w stanie zaakceptować tego co zaprezentowała mu ukochana- dzikiej magii i przez to jego uczucia do niej się zmieniają. Ale to też jestem w stanie zrozumieć- całe życie wychował się w Adarlanie.

Z kolei Dorian skupia się na swoich nowych talentach, na szczęście ma przewodnika. Jego relacja z królewskim dowódcą ciągle jest napięta, ale finałowe rozdziały znów nas wprawią w zawroty głowy. I tym razem autorka funduje nam w ostatnich chwilach mocne zwroty akcji.

Ale to nie wszystko! Oprócz starych bohaterów, czekają na nas też nowi i nie wszyscy są tacy oczywiści!

Naprawdę polecam i mam nadzieję, że poziom zostanie utrzymany.