Córki tęczy recenzja

„…jesteśmy jedną tęczą na niebie, w której każdy kolor jest jednakowo ważny.”

Zuzanna jest pełną energii kobietą sukcesu, prowadzi własna działalność. Ma wszystko prócz kochającego mężczyzny, na którym mogłaby polegać. Pod wpływem impulsu postanawia zrobić sobie wakacje. Planuje wyjechać do Afryki, ma zamiar spotkać się z mężczyzną, którego poznała przez portal randkowy. W Pretorii w RPA mieszka Joy Makeba, kobieta po śmierci matki samotnie wychowuje młodsze siostry. Życie jej nie oszczędza, musi mierzyć się z wieloma przeciwnościami i trudami jakie niesie wymagająca codzienność. Drogi tych zupełnie różnych kobiet w pewnym momencie się przecinają. Grozi im realne niebezpieczeństwo, a zaczyna łączyć kobieca solidarność i chęć niesienia pomocy bez względu na przynależność narodowościową i kolor skóry.

Moje kolejne bardzo udane spotkanie z Panią Hanną Cygler. Wielobarwna, wielowątkowa powieść, której akcja toczy się niespiesznie, intryguje i wzbudza dreszczyk napięcia. Narracja toczy się z dwóch perspektyw – Zuzanny i Joy. Ciekawie, naturalnie, niejednoznacznie wykreowani bohaterowie. Zuzanna bywa zgorzkniała, rozgoryczona i pomimo dojrzałości, chwilami barwo naiwna. Jej zupełnym przeciwieństwem jest młodziutka Joy. Te kobiety pozornie różnią się od siebie kompletnie wszystkim.

Obok wciągającej obyczajowości znajdziemy tu szczyptę thrillera. RPA – zupełnie inna kultura i światopogląd. Życie tamtejszych kobiet, ich trudna sytuacja, próba przetrwania, w świecie przemocy, ciekawostki dotyczące codzienności. Poszukiwanie swojej drogi życiowej, pogoń za szczęściem, ogromne, przytłaczające poczucie samotności.

Afryka jaką odkrywamy wraz z przerzucanymi stronami, jej piękno, egzotyzm, wręcz magia, a obok realne niebezpieczeństwo, które przeraża. Krzywda jaka może spotkać każdego po wyjściu na ulicę. Przepych i bogactwo, oraz skrajna bieda. Afrykańska filozofia Ubuntu, według, której wszystkich ludzi łączy uniwersalna więź i dobre relacje międzyludzkie, a pomoc drugiemu człowiekowi powinna być czymś naturalnym.

Urzekła, porwała mnie ta klimatyczna, piękna, nietuzinkowa, pełna kontrastów opowieść. O kobiecej solidarności, sile i lojalności, która istnieje ponad podziałami. Serdecznie polecam!