Córka ziemi recenzja

Lubicie powieści z odrobiną magii?

Choć jestem zagorzałą fanką mrocznych historii, to od czasu do czasu lubię sięgnąć po coś lżejszego, dlatego też z przyjemnością sięgnęłam po najnowszą powieść Doroty Gąsiorowskiej. Czytałam wiele pochlebnych opinii o książkach autorki i już pierwsze strony „Córki ziemi” utwierdziły mnie w przekonaniu, że te opinie są jak najbardziej zasłużone.

Weronika ma niezwykły dar, dzięki któremu zyskała światową karierę. Potrafi oczami wyobraźni zobaczyć gotową rzeźbę w nieoszlifowanym kamieniu.
Pewnego dnia dostaje zlecenie odtworzenia posągu nordyckiej bogini miłości i magii — Freya. Mimo nieokreślonego niepokoju Weronika podejmuje wyzwanie. Dzieło ma być gotowe na nadchodzące otwarcie hotelu, jednak niespodziewanie w studni na terenie posiadłości zostają znalezione ludzkie szczątki.
Weronika kolejny raz musi zaufać swojej intuicji. Czy naprawdę jest córką ziemi? Czy jej wrażliwość pozwoli odkryć prawdę o tym, co wydarzyło się w pałacu przed wielu laty?

„Córka ziemi” to powieść osadzona na dwóch płaszczyznach czasowych, na której kartach Dorota Gąsiorowska snuje historię dwóch kobiet. Przepięknym językiem kreśli niespieszną opowieść, w której czytelnik zanurza się całym sobą i śledzi losy bohaterów. Akcja nie pędzi, jak szalona, wszak mamy do czynienia z powieścią obyczajową, ale wydarzenia i sytuacje mające miejsce na kartach powieści sprawiają, że wciągamy się w świat magii i nawet na moment nie możemy, a nawet nie chcemy, odłożyć książki przed poznaniem zakończenia.
„Córka ziemi” to powieść, która mnie oczarowała. Z zapartym tchem śledziłam losy bohaterów. Ujęła mnie historia Frei, kartkując kolejne strony, nie mogłam się doczekać rozdziałów, w których poznam jej dalsze losy.
Dorota Gąsiorowska stworzyła powieść niezwykłą. Wykreowała bohaterki, które my, jako kobiety, możemy postawić sobie jako wzór do naśladowania. „Córka ziemi” to nie tylko powieść o magii, sile natury i jej mocy, to przede wszystkim opowieść kobietach, ich pragnieniach i dążeniu do odnalezienia swojego miejsca na ziemi.
„Córka ziemi” to opowieść, która wciąga od pierwszych stron i nie pozwala się odłożyć, nim nie przewrócisz ostatniej strony. Autorka umiejętnie balansuje pomiędzy teraźniejszością i przeszłością, pomału, odkrywając przed nami kolejne tajemnice, które składane kawałek po kawałku sprawiają, że czytelnik pragnie jak najszybciej poznać zakończenie tej magicznej i intrygującej zagadki z przeszłości. To historia, w której czytelnik doświadczy wielu niezapomnianych chwil i emocji. A to wszystko okraszone przepięknym językiem i cudowną okładką. Dorota Gąsiorowska zachwyciła mnie swoim kunsztem pisarskim i z niecierpliwością będę wyczekiwała kolejnej historii z cyklu „Córki żywiołów”.