Córka mordercy recenzja

Bardzo lubię twórczość Jenny Blackhurst i zazwyczaj jej powieści bardzo mi się podobają. Wiadomo, że bywały też tytuły, które nie do końca trafiły w mój gust, ale jeśli lubi się styl autora, to małe potknięcia można mu wybaczyć i dać wiarę temu, że w kolejnej powieści da z siebie wszystko.

"Córka mordercy" to wciągający thriller, który opiera się na tajemnicy z przeszłości i zbrodni, która odcisnęła swoje piętno na życiu bohaterów. Historia w dużej mierze skupia się na życiu Kathryn, trzydziestolatki, która większość życia spędziła, uciekając przed demonami przeszłości. Gdy miała pięć lat, jej ojciec zabił jej przyjaciółkę. Kathrin regularnie odwiedza ojca w zakładzie karnym i stara się z niego wyciągnąć, gdzie ukrył ciało zamordowanej dziewczynki. Po dwudziestu pięciu latach koszmar wraca. Z domu, w którym kiedyś mieszkał Elsie, ktoś uprowadza pięcioletnią Abigail. Ta wiadomość wstrząsa Kathrin. Kobieta wraca w rodzinne strony i dołącza do poszukiwań zaginionej dziewczynki. Ma też nadzieję, że znajdzie tu odpowiedzi na dręczące ją od lat pytania, ale jest ktoś, komu przeszkadza powrót Kathrin na wyspę…

Akcja powieści jest dość dynamiczna, choć początek może sugerować jej wolne tempo. Całość skupia się na bieżących wydarzeniach, które przedstawione z perspektywy trzech różnych postaci. Są oczywiście nawiązania do przeszłości, które stopniowo przybliżają do prawdy. Nie ma tu wątków pobocznych, które rozpraszają i odciągają uwagę. Nie brakuje też zaskakujących zwrotów akcji, które wywodzą w pole. Pomysł na osadzenie fabuły na walijskiej wyspie, gdzie mieszkańcy znają się od lat i mają swoje sekrety, nadaje tej powieści swoisty klimat naszpikowany niepewnością i gęstą atmosferą.

Styl pisania Jenny Blackhurst jest bardzo przystępny, co sprawia, że trudno oderwać się od książki, a jeszcze trudniej o niej zapomnieć. Czyta się ją płynnie, a jedynym minusem jest fakt, że dość szybko można przewidzieć zakończenie. Jest to minus, który jednak w ostatecznym rozrachunku nie psuje przyjemności z lektury. Przecież, nie zawsze zakończenie musi być petardą, czasami pozostawienie uchylonej furtki jest znacznie bardziej intrygujące.

Jestem przekonana, że ten thriller dostarczy Wam wielu wrażeń.

Polecam!