Złodziejki Świąt recenzja

W książce przeplatają się dwie historie dwóch pisarek - Elwiry Janosz oraz Marii Teresy. Tę pierwszą polubiłam bardziej, jej perypetie z ekologami i nowymi wyzwaniami czytelniczymi czytało się szybko i przyjemnie. Historia Marii Teresy pomimo poruszania ciężkich tematów momentalnie wyparowywała mi z głowy, nie potrafiłam się w nią wgryźć.

Obie główne bohaterki są strasznie nieporadne życiowo i uczuciowo, co, zakładam że również, miało być zabawne, ale mnie mierziło. Jedna, dwie takie sytuacje, w których one są pępkiem świata, a wszyscy inni powinni im wyłącznie usługiwać, mogłam jeszcze znieść, niestety na dłuższą metę zaczynało to być irytujące. Miałam ochotę chwycić je za ramiona i nimi potrząsnąć.

Cały świat przedstawiony jest bardzo przerysowany, co wprowadza komizm, ale to nie jest taki humor, gdzie śmiałam się w głos, tylko od czasu do czasu uśmiechałam pod nosem. Podam przykład wątku z taką komedią omyłek: Elwira przypadkowo przejeżdża kota, na to zdarzenie nawet nie zwróciła zbytniej uwagi, o sprawiedliwość upomnieli się dopiero jej fani w Internecie, ponieważ ktoś zamieścił filmik z tego wypadku. Potem ona próbuje jakoś uratować swoje dobre imię (i polepszyć wyniki sprzedaży swoich książek, które idą na łeb na szyję), ale kiepsko jej to wychodzi. W tym czasie Selma Lang, jej koleżanka po fachu, bardzo kiepska autorka równie kiepskich erotyków osiąga same sukcesy.

Tytułowe święta występują tylko w znikomej ilości. Towarzyszymy bohaterom przez cały rok, więc samemu grudniowemu okresowi poświęcone jest niewiele. Szkoda, bo nastawiłam się właśnie na świąteczną powieść.

Zastanawiam się, co jeszcze mogę powiedzieć o tym tytule... Nie żałuję, że go przeczytałam, było to dla mnie nowe doświadczenie, bo twórczości Hanny Cygler dotąd nie znałam, ale ta historia zniknie z mojej głowy tak szybko, jak się pojawiła. Nie zżyłam się z żadnym z bohaterów, tych drugoplanowych było tak dużo, że zaczęli mi się ze sobą mylić. Może są tam ukryte jakieś smaczki, które zrozumieją fani autorki albo polskich pisarzy w ogóle, kogoś mocniej zainteresuje proces tworzenia książki, warto samemu się przekonać.

Książka taka ot, dla ciekawskich.