Oswoić potwora gniewu recenzja

GNIEW. Niby każdy z nas intuicyjnie mógłby podać sytuację, w której mu ulegamy. Ale czy jesteśmy w stanie odpowiedzieć czym naprawdę jest? Skąd się bierze i jak możemy sobie z nim radzić - zarówno jako osoby dorosłe, jak i dzieci?

GNIEW jest subiektywną emocją, która rodzi się w wyniku naszej interpretacji zewnętrznych zjawisk. To my przypisujemy mu znaczenie i decydujemy, czy nami zawładnie. Mając to na względzie, można zauważyć, że jesteśmy jednocześnie w stanie nim zawładnąć (nim on zdąży to zrobić). Może być reakcją na traumę, zaburzeniem rozwojowym... Przyczyn jest wiele. Jednakże jak można mu przeciwdziałać?

Z pomocą przychodzi książka autorstwa psycholożki klinicznej i terapeutki Holly Forman-Patel pt.: "Oswoić potwora gniewu". Publikacja zawiera ponad 50 (jeśli dobrze policzyłam to 54) ćwiczenia gotowe do zastosowania w praktyce – samodzielnie przez (starsze) dzieci lub do wykorzystania na zajęciach. Nierzadko w formie humorystycznej, czasem nawet wzruszającej i refleksyjnej, najmłodsi mają okazję zrozumieć tę trudną emocję. Więcej. Dorośli też mogą się czegoś nauczyć. Niektóre ćwiczenia to chyba sama wykorzystam (jestem w połowie cholerykiem, zrozumcie). Myślę także, że większość treści jest napisana takim językiem, by każdy zrozumiał główne przesłanie, nie generalizując jednocześnie gniewu i bez zbędnej dramaturgii. Teoria prosto uchwycona, bez nadmiaru. Podoba mi się również styl pisania autorki - pełen empatii, dystansu.

Nie rozumiem tylko jednej rzeczy, ale to raczej niuans (można powiedzieć, że się „czepiam”). Książka jest dedykowana dzieciom plus 5 lat – jak najbardziej. Brakuje mi jednak konkretnych wskazań jakie ćwiczenie kiedy (dla dzieci w jakim wieku) mogłyby być najbardziej odpowiednio zastosowane. Wiem, że to kategoria dość płynna, ale osobiście byłabym za rozdzieleniem np. na dzieci 5-6 letnie oraz 7-9 (przykładowo). Choć z drugiej strony rozumiem, że to kwestia indywidualna i nie można aż tak bardzo tego upraszczać - cóż, musimy radzić sobie sami z dostosowaniem i tyle. Mam chyba w tym zły nawyk ze studiów.

Na plus również oprawa graficzna. No aż chce się korzystać i ćwiczyć! Podział treści też jest chronologicznie i logiczne poukładany. Można od początku do końca przetwarzać etapowo treści. Zaczynamy od tematu "skąd się bierze gniew", poznajemy potem jego możliwe oblicza, stopniowo przechodząc do bardziej zaawansowanych treści. Nie będę natomiast kwestionować metod "walki" z gniewem, a raczej dawania upustu emocjom. Nie jestem od tego specjalistą (dla mnie to oczywiste, ale wolę ten fakt podkreślić). Dodać jedynie mogę, że z mojej perspektywy wiele ćwiczeń jest wartych zastosowania nawet samemu, niektóre bym chyba pominęła - przy czym takie stanowią mniejszość. Podoba mi się np. "taniec spagetti" polegający na... no można się domyślić: tańczeniu jak makaron spagetti (wyobraź to sobie!) celem pozbycia się gniewu lub jego powstrzymania (tak, wypróbowałam go, polecam). I wiele innych...

Reasumując, publikacja spełniła moje oczekiwania. Jestem na etapie, w którym szukam różnych pomocy dydaktycznych (bajek terapeutycznych, poradników metodycznych itd.). Muszę teraz tylko więcej ćwiczeń zastosować i wtedy, być może, przekonam się w praktyce "z czym to się je".