Cieniobójcy. Ksiega I. Ziarno recenzja

Wszechnoc przykryła świat, a ludzie przetrwali dzięki mocy ochronnej z kamieni. Kamienie dają magię, która stanowi ochronę przed niebezpieczeństwami czyhającymi w ciemności. Oprócz kamieni, mieszkańców miast, miasteczek i wsi chronią cieniobójcy. Wśród nich znalazł się Rhyan, młody cieniobójca, który z dnia na dzień zostaje postawiony przed zadaniem utworzenia własnego oddziału. Cienie nie są jednak jedynym zagrożeniem. Zagrożenie czyha również wewnątrz.

Ryan jest młody, arogancki, ale stworzenie własnego oddziału staje się dla niego trudnym wyzwaniem. Nie każdy chce ryzykować swoje życie w walce z cienia mi. Na szczęście do pomocy ma przyjaciółkę, która potrafi wybawić go z opresji, a jednocześnie w nią wpędzić. Z innego zakątka ziemi, król Tannaer walczy z wrogami, którzy zadali mu niewyobrażalny cios. Cios, który oznacza tylko jedno - wojnę. Za to Ren, dziewczyna z traumą, odkrywa w sobie moc, która zmusza ją do opuszczenia rodzinnego miasta wprost do Gildii, gdzie pod okiem Arcymistrza zgłębi wiedzę o swojej mocy i kamieniach.

Rozdziały zaczynają się opisami mocy kamieni, "magów", którzy czerpią moc z tych kamieni czy innych zagadnień ze świata bohaterów. To na pewno pozwala czytelnikowi odnaleźć się w opisanym przez autora świecie, a także poznać ważne zagadnienia.

W książce toczą się osobne wątki, króla Tennaera, Rhyana i Ren. Każdy wątek skupia się na przedstawieniu postaci, jej przeszłości, teraźniejszości i problemu, z jakim się mierzą. Wątki, mimo że jeszcze nie do końca się łączą, to postacie zaczynają do nich pomału przenikać, przez co zaczyna klarować się ich wspólna historia. Postacie są różnorodne, charakterystyczne i zapadają w pamięci. Są ważnymi elementami całej opowieści.

Pierwszy tom jest swojego rodzaju wprowadzeniem do serii. Autor opisuje miejsce, w którym toczy się akcja, jego trudną historię, a także bardzo dobrze przedstawia bohaterów. Jest to bardzo dobra historia, wciągająca, która jak coś czuję, nabierze jeszcze rozpędu, mimo że i tak w tym tomie już sporo się dzieje. Akcja jest nieprzewidywalna, a mimo wszechobecnej magii opowieść wydaje się rzeczywista.