Cieniobójcy. Ksiega I. Ziarno

,,Nad kołnierzem, w miejscu gdzie powinna się znajdować twarz, można było dostrzec jedynie ciemność. Jednolicie czarna głowa przypominała ziejącą pustkę, z której w ciszy buchały smoliste płomienie. "

Ta książka jest całkowitym przykładem jak zło potrafi niszczyć dobro i jak dobro w ogóle się nie opłaci. W świecie z książki ludzie, którzy chcą pomagać innym płacą za to srogą cenę, a uczciwi wciąż są biedni, choć marzą o wzbogaceniu. Te aspekty są bardziej stwierdzone niż ukazane. Świat opanowały cienie i trwa nieustająca walka, gdzie przelewa się krew, pękają krtanie, albo odlatują głowy walczących. Walka z samymi cieniami niby jest straszna, ale kiedy na karty opowieści wkracza widmo, robi się jeszcze bardziej niebezpiecznie. Krew tryska na wszystkie strony, gdyż przeciwnicy nie spodziewali się ujrzeć tak ogromnej mocy. Miałam jednak wrażenie, że ludzi do walki nie brakuje, a ich porażka nie była jakoś szczególnie udramatyzowana. Robili co mogli, by reszta była bezpieczna, nawet nie licząc się z tym, że w każdej chwili mogą ponieść śmierć. Same cienie są ogólnie opisane, niby potrafią wykorzystać sytuację, jednak brakowało im konsekwentnego myślenia. Główny bohater wciąż z nimi walczy, starając chronić się tajemnicze kamienie, dzięki którym wciąż mogą być bezpieczni. Jednak wszystko ma swój kres, nawet ich moc. Co zatem musi zrobić, by nie zburzyć tego, co do tej pory mieli? Wiecie co, pomimo ogromnej liczby wrogości i mordów, to nie jest wulgarna opowieść. Czy...

"Największym zagrożeniem dla ludzi, są ich własne umysły. Ludzkie głowy skrywają potwory, które rozrywają swoich właścicieli od środka. To te potwory powinni zwalczyć w pierwszej kolejności".

Wszechnoc ogarnia świat od tysiąca lat. Ludzie żyją w niej, dzięki ochronnej mocy ukrytej w kamieniach. A nad ich bezpieczeństwem czuwają Cieniobójcy. Przynajmniej do czasu. Moc kamieni się wyczerpuje a głęboko ukryte w mroku czeka zło, które może doprowadzić do końca istnienia ludzkości.

Rhyan, młody i porywczy Cieniobójca.
Ren, dziewczyna, które odkrywa w sobie moce o jakie się nie podejrzewała.
Król Tennaer, który próbuje przywrócić świetność w swoim królestwie.

I wszystkie wydarzenia wokół nich, które wymuszają podjęcie decyzji. Tylko czy prawidłowych? Słabnące kamienie, wywołują napięte stosunki między państwami a przez to pokój jest zagrożony. Czy da się uciec przed złem, kryjącym się wokół? Czy może podjęte decyzje i działania poprowadzą tylko do jednego?

Dawno już nie czytałam fantastyki, choć był moment, że zaczytywałam się w takich książkach. Magia, moce, siły nadprzyrodzone. Stwory i niebezpieczeństwo z nimi związane zawsze wywołuje na mojej skórze dreszczyk a wyobraźnia wchodzi na najwyższe obroty 😍

I tym razem nie było inaczej. Autor stworzył niezwykle ciekawy świat w którym kompletnie utonęłam. Weszłam na trakt z Cieniobójcami. Czułam emocje Ren. A także ból i siłę decyzji króla Tenneara. A to wszystko w kompletnym m...

Wyobraźcie sobie świat gdzie od ponad tysiąca lat panuje Wszechmoc, czyli ciemność, tylko i wyłącznie! Ludzie nie widzieli światła, słońca, księżyca... Nic... Dodatkowo na ludzi polują cienie i to właśnie z nimi walczą Cieniobójcy. Rhyan to młody i bardzo arogancki i pewny siebie Cieniobójca.
Poznajemy też Ren, dziewczynę która wiele już w życiu przeszła, a teraz odkryła w sobie magiczny dar, więc musi opuścić swoje miejsce zamieszkania, oraz dotychczasowe życie i wyruszyć na szkolenie! 🥹

Uważam, ten debiut za niezwykle udany! Choć oczywiście nie idealny i dobrze, bo teraz autor będzie mógł tylko się rozwijać i przeć do przodu. Za mało tu było o samych cudniobójcach, o tym jak się szkolą i jak działają, to mój jedyny minus dla tej książki. 🤗
Poznajemy tutaj moc kamieni, i to jak działają. To właśnie od nich zależy bezpieczeństwo kraju, a niestety, moce kamieni się już kończą!
To przygoda, gdzie mamy motyw: polityki, władzy, walki o nią, zbrodni, oraz wizji wojny! Mamy też wątek romantyczny i uważam, że jest on tutaj bardzo potrzebny, nadaje tej kropki nad i. Poza tym nie jest jakiś dominujący.Rhyan musi się dostosować do otoczenia, i pod wpływem nowych znajomości jego charakter przechodzi przemianę.
Ren, nabiera odwagi i szkoli się pod okiem największego z mistrzów magii! Człowieka, którego bardzo polubiłam.
Dzieje się tutaj dużo! Mamy wiele postaci, z którymi musimy się oswoić, a potem już tylko płyniemy i czerpiemy przyjemność z poznawania ...

"Cieniobójcy. Księga I Ziarno" Mateusz Żuchowskiego od wydawnictwa Harde to książka, która mnie zaskoczyła i wciągnęła w swój mroczny świat. Wyobraźcie sobie świat, w którym nie ma dnia, panuje tylko wieczna i nieprzenikniona Wszechnoc a w niej cienie pragnącye Cię rozszarpać. W takim właśnie świecie muszą żyć bohaterowie "Cieniobójcy". Ich jedyną ochroną są kryształy/kamienie dające im namiastkę bezpieczeństwa i światła oraz cieniobójcy, którzy patrolują trakty walcząc z cieniami. Powiem Wam, że jest to powieść warta Waszej uwagi. Może ma drobne, małe niedociągnięcia ale przymykam na nie oko. Świat stworzony przez autora mnie porwał i zafascynował. Wszechnoc i znajdujące się w niej cienie nie dawały o sobie zapomnieć i czaiły się ciągle gdzieś z tyłu głowy. Nie można było o nich zapomnieć. Dzięki temu było napięcie, dreszczyk niepokoju i nie zabrakło też akcji. Pomysł na fabułę genialny. Jestem po wrażeniem. Bohaterowie świetnie przedstawieni. Ciekawi i barwni. Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Do tego oprawa graficzna bardzo mi się podoba i jest mapka😁 Nie wiem jak Wy, ale ja uwielbiam mapki w książkach. Więc, jeśli ktoś z Was zdecydujesz się sięgnąć po tę historię, to: "Niech kamień cię strzeże, a serce prowadzi."