Ciemność recenzja

Ach, Boże Narodzenie – czy w świątecznym okresie jest lepsze miejsce do siedzenia od ciepłego mieszkanka z bliskimi? No, jeżeli tymi bliskimi są „żona, z którą się nienawidzimy i jesteśmy o krok od rozwodu” – to tak, na przykład odziedziczona po rodzicach zimna chatka w górach. Cisza, spokój, dwie godziny wspinaczki od cywilizacji… Nie trzeba wiele brać na taką wycieczkę: ot, ciepłe ubrania, trochę jedzenia, dyktafon, krople do oczu. I po tknięciu dziwnym przeczuciem – pistolet.

Biedzę się straszliwie nad tą recenzją. Powiedzieć, nie powiedzieć? Dobra, końcem końców nie powiem, bo dotarcie do zwrotu fabularnego i powolne uświadamianie sobie, jak bardzo bohater ma przerąbane jest jednym z najprzyjemniejszych momentów w tej książce. Styl „Ciemności” jest wybitnie nijaki, jego jedyną funkcją jest sprawne przemieszczanie czytelnika od wydarzenia do wydarzenia (główny bohater jest scenarzystą i jeżeli pisze swoje seriale tak, jak relacjonuje swoje niedole, to ja się nie dziwię, że tak mu nie idzie w robocie) – może to i lepiej w przypadku książki, której największą zaletą, klimatem i nośnikiem emocji jest ogólna sytuacja, w której znajduje się nasz nieszczęśnik.

Książka Karika to samograj, który dzięki prostemu pomysłowi pisze się właściwie sam – niestety, sam autor chyba nie do końca zrozumiał, jaka siła kryje się „tak po prostu” w tym świetnym koncepcie. Choć trzeci akt sam w sobie jest w porządku, nie klei się aż tak dobrze z resztą, a przekombinowane rozwiązanie zagadki (jakby „Ciemność” potrzebowała jakiejkolwiek zagadki!...) odbiera surowej w gruncie rzeczy historii sporo smaku. I to nużącym mnie zagraniem, które dawno się przejadło chociażby fanom psychologicznych growych horrorów z ostatnich lat.

Jakkolwiek zakończenie „Ciemności” zepsuło mi humor i żal mi takiego a nie innego pociągnięcia pomysłu, to jednak przez większość czasu lektura była naprawdę wciągająca, z tłuczącym się z tyłu głowy pytaniem „a co JA zrobiłbym w takiej sytuacji?”. Proste historie bywają najlepsze.

[Recenzja została po raz pierwszy opublikowana na LubimyCzytać pod pseudonimem Kazik]