Ciemność przed świtem recenzja

„Kiedy ktoś, kto posiada moc zniszczenia wszystkiego, co jest ci drogie, okazuje niezadowolenie, musisz robić wszystko, żeby go uszczęśliwić. Nawet jeżeli to unieszczęśliwia ciebie. Nawet jeżeli prawie wszystko, co było ci drogie, już ci odebrano.”

Zastanawiam się kiedy w końcu znudzą mi książki o wampirach. Mimo, że nie różnią się one już prawie niczym to wciąż się w nich zaczytuję, zamiast sięgnąć w końcu po jakąś ambitniejszą literaturę.

Wampiry opanowały świat. Ludzie, którzy przegrali wojnę muszą podporządkowywać się niebezpiecznym krwiopijcom, regularnie oddając krew. Nastoletnia Drew Montgomery, po śmierci swoich rodziców, przejmuje ich obowiązki i zostaje najmłodszą w historii wysłanniczką Denver, łącznikiem między ludźmi, a Lordem Valentinem. Dziewczyna żyje w przekonaniu, że istnieją tylko złe, żądne krwi wampiry. Wszystko zmienia się jednak gdy tajemniczy chłopak, Victor, który uratował jej życie okazuje się synem samego Lorda Valentina.

Szybko, łatwo i całkiem przyjemnie, dokładnie tak czytało mi się 'Ciemność przed świtem'. Nie mam chyba jeszcze przesytu wampirów, więc książka wciągnęła mnie od początku do końca. Co ciekawe fabuła różni się od opisu, co prawda są bracia wampiry, jednak jeden na pewno nie jest zakochany w Drew, wręcz przeciwnie... Czasami drażnił mnie styl autorów, nie różnił się zbytnio od stylu w innych tego typu książkach, jednak czasami coś mi po prostu zgrzytało. Bohaterowie? Szczerze mówiąc nie zapadają w pamięć. Główna bohaterka jak zwykle bardzo odważna jak na swój wiek, bohater tajemniczy i niebezpieczny, czyli klasycznie. Bardzo irytowała mnie przyjaciółka Drew, większość rzeczy, które mówiła lub robiła strasznie mnie drażniły. To samo Michal. Trochę rozczarowałam się tym, że wampiry, które miały być złe jak zwykle pokazały swoją ludzką stronę. Spodobało mi się za to miasto i ogólnie świat, w którym mieszkali bohaterowie, trochę zniszczone, niebezpieczne, powojenne. Muszę przyznać, że zaskoczyło mnie rozwiązanie sprawy z bratem Victora, nie dokładnie tego się spodziewałam.

Podsumowując, nie jest to mega ambitna książka, ot, kolejna powieść o wampirach. Mimo, że mało rzeczy mnie zaskoczyło to jednak czytało mi się ją dobrze, stąd całkiem niezła ocena. Z tego co wiem kolejna część wychodzi w Stanach pod koniec roku mam więc jeszcze sporo czasu na zastanowienie się czy po nią sięgnę. Do przeczytania 'Ciemności przed świtem' ani nie zniechęcam, ani nie zachęcam.