Soraya recenzja

Soraya była bardzo młoda, kiedy dowiedziała się kto, zostanie jej mężem. Jak inne kobiety w mafii nie miała nic do powiedzenia, nie mogła się sprzeciwić. To, co działo się później, zniszczyło ją, sprawiając, że stała się zimna, wyrachowana, niebezpieczna, bez uczuć. Zdrada i śmierć męża sprawił, że odzyskała wolność, jednak jej zachowanie sprawia, że nikt nie czuje się w jej towarzystwie bezpiecznie. Kobieta zaczęła zbyt wiele pić, co zdecydowanie nie podoba się jej rodzinie, również bratu, który jest capo.
Michelego i Soraye nie łączy praktycznie nic, poza tym, że ona jest siostrą capo, a on jego prawą ręką. Każde ich spotkanie kończy się sprzeczką, a kiedy kobieta odkrywa jego tajemnice, nie wacha się ani chwili, aby go tym szantażować. Jednak w pewnym momencie coś się zmienia, wkrada się między nich namiętność, jednak poza chwilami spędzonymi na seksie, nadal sobie dogryzają. Oboje twierdzą, że między nimi nic więcej nie będzie, on kocha inną, ona zostaje poinformowana, że pora, aby ponownie wyszła za mąż. Czy między Michelem a Sorayą naprawdę nie ma nic więcej poza łączącą ich namiętnością? Czy kobieta naprawdę jest taka zepsuta i myśli tylko o sobie? Kogo kocha Micheal? Jaką tajemnicę skrywa? Za kogo ma wyjść Soraya?

Historia Soray i Michaeala okazała się dość ciekawa i wciągająca. To opowieść o bólu, stracie, osamotnieniu, tajemnicach, sekretach, mafijnych porachunkach, a jednocześnie zmianach, miłości, która mocno wszystkich zaskoczyła.
Akcja dość sprawnie poprowadzona, ze zwrotami, które potrafiły mnie zaskoczyć. Książkę czytało się dość szybko, a podczas czytania towarzyszyły mi emocje.

Bohaterowie ciekawi, moim zdaniem dobrze wykreowani. Mamy okazję trochę ich poznać w poprzednich tomach.
Soray to kobieta pełna bólu i nienawiści. Nie zamierza dopuścić do siebie nikogo, a jej jedynym przyjacielem staje się alkohol. To dzięki niemu jest w stanie przetrwać, choć na chwilę zapomnieć o wszystkim, co w niej jest. To bohaterka, którą nie tak łatwo ocenić, która zakłada maskę nie tylko dla innych, ale do pewnego momentu nawet dla samej siebie.
Michaeal jest prawą ręką samego capo Franca Callaro. To mężczyzna wierny familii, bezwzględny, niebezpieczny, taki z którym lepiej nie zadzierać.

„Krwawy obowiązek. Soraya” to książka, z którą miło spędziłam czas, a historia, jaką w niej znalazłam, mnie się spodobała. Ze swojej strony polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blog - Mama, żona - KOBIETA