Black. Restless soul recenzja

Chloe i bracia Salvatore, kiedy byli dziećmi, wspólnie spędzali wiele czasu. Szczególnie z dwójką młodszych dziewczyna się przyjaźniła. Jednak pewnego dnia wraz z rodzicami się wyprowadza i pomimo że tam zostają jej dziadkowie, nie wraca nawet na chwilę przez długie lata.
Mija wiele lat, a Chloe zdecydowanie nie jest już dzieckiem. Postanawia wrócić w rodzinne strony, do dziadków, z którymi była szczęśliwa, tym bardziej że ich zdrowie już nie jest doskonałe. Chce się nimi zająć, zacząć studia, pozostać w cieniu i ani myśli nawiązywać kontakt z dawnymi znajomymi. Plany planami, a życie ma swoje własne, nie zawsze takie same jak my.
Simon jest najstarszym z braci, a Chloe podobała mu się już dawno temu. Teraz kiedy ona wróciła, zamierza ją zdobyć. Ma już swój plan, a aby jej nie wystraszyć, zamierza wykorzystać braci. To właśnie oni mają najpierw się do niej zbliżyć, a dopiero później on. Czy da się zakochać, będąc jeszcze dzieckiem? Czy to aby na pewno dobry plan? Czy mu się uda? Czy Chloe odnajdzie szczęście w rodzinnym mieście? Czy jej przyjazd był dobrą decyzją? Co połączy ją z braćmi Salvatore?

Osobiście nie lubię czytać w formie elektronicznej, ale pisałam do tej pozycji polecajkę, więc inaczej się nie dało. Tak szczerze powiedziawszy, miałam w planach przeczytać tyle, aby wyrobić sobie mniej więcej zdanie, a dopiero przed recenzją przeczytać już w formie papierowej. No cóż, moje plany nie wyszły, a to wszystko przez to, że historia mnie tak wciągnęła, że nawet nie wiem, kiedy ją skończyłam. Książkę czyta się bardzo szybko.
To historia o młodej kobiecie pragnącej być po prostu szczęśliwa, o zmianach, o mężczyźnie, który nie zamierza się poddać, zamierza odzyskać to, co „jego”, o przyjaźni, miłości. Akcja dość sprawnie poprowadzona, a jednocześnie nie mogę stwierdzić, że jest jakoś bardzo szybka. Znajdziemy w niej zwroty, które mnie osobiście zaskoczyły. Podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji.

Główną bohaterką jest Chloe, młoda dziewczyna wracająca do rodzinnego miasta, do dziadków, aby zająć się nimi i zacząć studia. Jest osobą dającą się lubić, choć nie będę ukrywać, że na pewno nie jest idealna. Były momenty, kiedy zachowywała się troszkę dziecinnie, jednak jest na tyle młoda, że moim zdaniem można jej to wybaczyć. Jest postacią dość realistyczną, taką, z którą można się utożsamiać.
Jeśli chodzi o męskiego bohatera, jest im Simon. Jest mężczyzną, który zawsze bierze, to co chce, którego inni się boją, a jednocześnie taki, na którego można liczyć w potrzebie. Czy go polubiła? Ja tak, jednak jest to bohater dość specyficzny, którego na pewno nie każdy polubi (dlaczego niestety nie mogę zdradzić).

„Black. Restless soul” to książka, która mnie osobiście się bardzo podobała, a czas z nią spędzony zdecydowanie był udany. Z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA