Nieprzyjaciel Boga recenzja

Z wypiekami na policzkach zagłębiłam się w świecie Artura i Derfla. Nie było to trudne ponieważ w pamięci miałam wydarzenia, o których czytałam w "Zimowym Monarsze" , a autor bardzo zgrabnie podjął podjęte tam wątki. Wydaje mi się też, że w drugim tomie jest zdecydowanie więcej akcji. Nie , nie wydaje mi się, jest dużo więcej akcji ze względu na to ,że zdecydowanie mniej znajdziemy tu - nie ukrywajmy dość smętnych- przemyśleń Derfla-mnicha. Oczywiście w książce znajdziemy dokładnie to czego od Cornwella oczekujemy . Historyczne fakty zgrabnie przeplatają się z literacką fikcją. Genialnie zarysowani bohaterowie, których podczas lektury można bez problemu zobaczyć oczami wyobraźni. Artur w końcu przeobraża się z nieco mdłego i dość niezdecydowanego człowieka w rycerza, któremu bliżej jest już do Artura z ogólnie znanej legendy.
Mnóstwo dynamicznych zwrotów akcji, sporo krwi, a nawet dość drastyczne sceny nadają książce jeszcze większego realizmu. Jest też kończący tom mega skandal ;-) Co tu ukrywać - Cornwell po raz kolejny mnie zaskoczył. Przecież niby wiedziałam czego spodziewać się po kolejnej książce autora, ale tak naprawdę znowu dostałam więcej niż chciałam. Moim skromnym zdaniem "Nieprzyjaciel Boga" jest zdecydowanie lepszy od "Zimowego Monarchy", choć na pierwszy tom trylogii zdecydowanie nie narzekałam :)
Reasumując "Nieprzyjaciel Boga" to książka dobra. z pełną odpowiedzialnością mogę napisać nawet - bardzo dobra. I tym przypadku wydaje mi się, że to nie tylko moja subiektywna ocena.
Książkę zdecydowanie polecam miłośnikom powieści historycznej oraz oczywiście wszystkim, którzy zachwycili się pierwszym tomem opowieści o Arturze.
Recenzja pochodzi z http://moniczyta.blogspot.com