Chłopiec bez nazwiska recenzja

Zastanawialiście się kiedyś czy możliwe jest zbudowanie swojego szczęścia na czyimś nieszczęściu? Czy przeszłość może padać cieniem na obecny związek? I czy można skazywać niczemu niewinne dziecko na brak możliwości poznania najbliższej rodziny? Czy przez to, że sami zostaliśmy skrzywdzeni, mamy moralne prawo obarczać swoim cierpieniem innych? Czy warto walczyć o swoje szczęście i robić wszystko by je odnaleźć, choć może ono nie wyglądać, tak jak sobie je wyobrażamy? Czy warto naginać swoje zasady, by przypodobać się otoczeniu i poczuć się potrzebnym i "lubianym"?

Milion pytań... a tak niewiele pewnych odpowiedzi...

Autorka stworzyła piękną i wciągającą opowieść o różnych rodzajach miłości i poświęceniu swojego szczęścia na rzecz innych, trudnych i nie zawsze oczywistych wyborach.

Na kartach powieści odnajdziemy postacie, z których każda została skrzywdzona lub to ona skrzywdziła. Są one świetnie wykreowane, barwne i takie "prawdziwe" wzbudzają całą paletę uczuć od złości po współczucie. Niejednokrotnie miałam wrażenie, że gdybym stała obok trójki głównych bohaterów, każde z nich zostałoby porządnie potrząśnięte dla opamiętania, bo przez większość czasu zachowują się jak niedojrzałe i niezdolne do rozmowy dzieci. Najbardziej "dorosły" w całej tej sytuacji okazał się Aleks, który postanowił przeciwstawić się losowi i odmienić swoje dotychczasowe życie.

Fantastyczny pomysł na fabułę, genialnie poprowadzone wszystkie wątki, brak długich i zbędnych opisów, wielowymiarowość bohaterów, szybka akcja i jej zaskakujące zwroty to idealny przepis na wciągającą i niezwykle emocjonującą powieść. Książkę przeczytałam dosłownie w jedno popołudnie, nie dała się ona odłożyć na bok nawet na moment. Czytając, i "stawiając" się w ich trudnej sytuacji, nie byłam w stanie powstrzymać łez. Milion emocji i wrażeń, gwarantowane.

Autorka poruszając trudne tematy między innymi takie jak: samotne wychowanie dziecka, pobyt w domu dziecka, czy poszukiwanie własnej tożsamości, zmusza czytelnika do wielu refleksji i przemyśleń.

A o to właśnie chodzi, by książka zostawiła w naszych sercach ślad. Wierzcie mi na słowo, ta na pewno zostawi.

Czy polecam?

Zdecydowanie tak!! Od pierwszej chwili, w której zobaczyłam okładkę i przeczytałam opis, byłam pewna, że to będzie niesamowita i poruszająca powieść.

Jestem dumna, że mogłam objąć tę powieść swoim patronatem medialnym, i do tej chwili jest mi ciężko uwierzyć, że odkryłam kolejny genialny debiut.