Chłopak, który pragnął kochać recenzja

Monika Cieluch po raz drugi wraz ze sowimi bohaterami zabiera nas w intensywną podróż, która jest pełna wyboistych dróg i krętych ścieżek, ale też pełna miłości, namiętności i mądrości.

To już pięć lat jak Jared spoczął w ciemnym grobie. London i Tyler małymi kroczkami nauczyli się żyć od nowa. Wyrwa, która powstała w ich sercach, lekko się zabliźniła, ale pozostała boląca szrama, która zaczyna się jątrzyć, gdy spada na nich informacja o jego powrocie.

Drugi tom pod względem emocji dorównuje pierwszemu. Biorąc książkę do ręki, byłam pewna, że za wiele nie może się tu wydarzyć. Końcówka pierwszej części, nie pozostawiała złudzeń, o czym będzie drugi tom. Jared wrócił, to wątek, wokół którego rozgrywa się akcja, ale autorka postanowiła pójść o wiele dalej i zrzucić na nas bombę informacyjną, która wywołała chaos. Całą historię chłonęłam niczym wędrowiec, spragniony wody. Uczucia bohaterów są w tak realny sposób oddane, że podczas czytania, momentami wstrzymywałam oddech. Kręciłam się i wierciłam, jakbym siedziała na rozgrzanych węglach. Z uczuciem niepewności i łomoczącym sercem, zadawałam sobie pytanie, co będzie dalej, przecież to wszystko jest tak pogmatwane, że bez ofiar się nie obędzie.
London to z nią się utożsamiałam, to dla niej kibicowałam. Filigranowa kobitka, która stała się tarczą dla całej rodziny, gdy dwóch upartych samców toczyło zawzięty bój. To ona, w tym całym zawirowaniu, targana sprzecznymi emocjami znalazła siłę na rozsądek i mądrość.
London i Tyler, los jakby drwił z nich, co krok biczuje ich obolałe dusze. Gdy wydaje się, że wszystko zmierza w dobrym kierunku, to przekorne życie postanawia rzucić im kolejną kłodę. Myślałam, że ten pech nigdy się nie skończy, a tu zaskoczenie, pięknie poprowadzony koniec.

Książka dla miłośników niesztampowych historii miłosnych, które poza wątkiem romansowym, poruszają szereg ważnych kwestii życiowych. Proza życia, przepełniona trudnymi wyborami i buzującymi emocjami. Monika Cieluch to mistrzyni w opowiadaniu o uczuciach, dlatego jej twórczość zdecydowanie zasługuje na bliższe poznanie. Polecam.