Śmierć nie ucieknie recenzja

Czytam głównie kryminały i thrillery, mimo to niezwykle rzadko zdarza się, że motywy wybieranych przeze mnie książek się powtarzają. W ostatnim czasie trafiłam jednak na dwie powieści, których bohaterami byli celebryci. Za pierwszym razem tylko mnie to drażniło, ale za drugim niemal popsuło mi przyjemność z lektury.

"Śmierć nie ucieknie" łączy z "Rytuałem łowcy" postać prokurator Gabrieli Seredyńskiej. Tylko i aż. Ambicje kobiety zaprowadziły ją już na stałe do prokuratury okręgowej, szkoda tylko że nie wiadomo w zasadzie jak do tego awansu doszło. Można się oczywiście domyślić, że był efektem brawurowo poprowadzonego śledztwa w sprawie seryjnego mordercy, ale jednak zabrakło mi podjęcia tego wątku przez autora. Podobnie z kwestiami z życia osobistego Gabrieli, bo w pierwszej części było kilka kwestii, które aż się prosiły o rozwinięcie. Mimochodem dowiadujemy się, że komisarz Aleksanderski jest już na emeryturze, więc przy nowej sprawie pani prokurator musi współpracować z innym śledczym, nie jest to jednak łatwe i początkowo ciągle się ścierają.

Trudno jednak doszukać się w tym tomie tego, co było największym atutem poprzedniego. Psychologia postaci niestety tym razem nie obroni książki. Staram się nie ulegać stereotypom i mimo że główna bohaterka była celebrytką, liczyłam, że nie będzie to płytka opowieść. Nie mogę powiedzieć, że była, ale po tym świetnym portrecie, który autor nakreślił w "Rytuale łowcy" oczekiwałam czegoś podobnego, może nawet lepszego, jednak musiałam obejść się smakiem.

Był spory potencjał w postaci taksówkarza. Myślę, że gdyby to na nim Przemysław Borkowski skupił uwagę, to powieść mogłaby sporo zyskać. Ten boharer jednak stanowił tylko tło i pozostał do samego końca nieodgadniony i niejednoznaczny.

Drażniło mnie też ciągłe wspominanie o maseczkach i widmo pandemii jako tło całej historii.

Akcja tej powieści toczyła się bardzo dynamicznie i mam wrażenie, że równie nieprawdopodobnie, przez to przypominała raczej tani film akcji niż rasowy kryminał. Szkoda, bo poprzednia książka autora, choć nie pozbawiona wad, była naprawdę solidna i fascynująca. Mam nadzieję, że kolejna też taka będzie.

Moje 6/10.