Spalona róża recenzja

No więc...
Po książkę sięgnęłam ze względu na autorkę-Anię Walczak, która chodzi (czy skończyła je) go gimnazjum w którym w od września 2012 zacznę edukację. Opis książki nie przykuł specjalnie mojej uwagi, ale zdecydowałam się ją przeczytać.

Główną bohaterką jest Madison Carpen. Kobieta jest odkąd pamięta jest poniżana przez los- w dniu jej pierwszej komunii świętej matka uciekła do innego mężczyzny zostawiła córkę na pastwę ojca alkoholika który znęcał się nad nią. Daniel Broogins w wieku 19 lat po śmierci rodziców przejął sieć banków i milionową fortunę, w liceum nabijał się z Madison. Czy teraz mając 23 uda mu się ułożyć sobie życie z Madison?

Na szczęście fabuła nie nudna, dialogi nie nużące i była dość ciekawa akcja. Lecz w pewnym momencie książka zaczęła mnie nudzić i było tak przez 10 czy 20 stron i myślałam, że będzie się to ciągnęło w i nieskończoność, ale po tych nieszczęsnych stronach resztę książki przeczytałam na jednym wdechu.

Narracja jest 3 osobowa i myślę, że w tej książce jest to plus, ponieważ nie wyobrażam sobie by tą książkę opowiadała Madison czy Daniel.

Jednym z moich ulubionych bohaterów była Madelein nowa, zakręcona przyjaciółka Madison, którą poznała na imprezie z zaręczynowej na która przyszła z Chrispoherem swoim ukochanym. W domu Daniela były 2 pokojówki-Olivia i Rebeka. Jedna nie lubiła Madison, druga była dla niej jak matka. Nie wątpliwie ważnym bohaterem był jeszcze Michael, ale o nim dowiecie się czytając ją.


Pomimo kilku nudnych wątków o których tu nie wspomniałam, na pytanie czy warto przeczytać tą książkę, odpowiedziałabym, że warto. Jest to jedna z książek na której zarwałam pół nocy, więc życzę miłego czytania:)