My dzieci z dworca ZOO recenzja

W trakcie czytania tej książki zastanawiałam się czy powinnam napisać tą recenzję. To nie jest zwykła książka, panowie Kai Hermann i Horst Rieck tylko spisali historię, którą opowiedziała im Christiane.

Swoją historię opowiada na Christiane F., ogólnie książka zaczyna fragmentem aktu oskarżenia przeciwko dziewczynie. Dzięki temu, że to właśnie ona opowiadała to możemy np. dowiedzieć jak się czuje narkoman na głodzie. Dane momenty możemy poznać z dwóch punktów widzenia, bo poza dziewczyną sytuację czasem również przedstawia jej matka. Ogólnie w książce nie ma zbędnych dialogów i opisów.. Jeśli ktoś zacznie czytać tę książkę niech go nie zmyli początek w którym Christiane opowiada o swoim dzieciństwie, im dalej przeczytamy tym dowiemy się więcej o jej uzależnieniu. Poza sytuacjami przedstawianymi z różnych punktów widzenia w książce są również zawarte zdjęcia (np. Babette D. wówczas najmłodszej ofiary narkotyków. W pewnym momencie książki dziewczyna nawet się sprzedawała by zarobić na herę!

Kilka informacji o książce
Oryginalny tytuł: Wir Kinder Vom Bahnhof Zoo
Z zapisu magnetofonowe podali do druku: Kai Hermann i Horst Rieck
Rok wydania w Polsce:1987
Liczba stron: 221
Cena: 19.00


Wiem, ta recenzja różni się od moich pozostałych , ponieważ to nie jest zwykła książka. Bardzo mi zależy by jak najwięcej osób, szczególnie nastolatków przeczytało ją, bo to jest bardzo ważny temat! My nie mieliśmy na tę chwilę poruszanego tematu narkotyków w szkole, a Christiane była dokładnie w moim wieku gdy zaczęła palić haszysz!